Камал Мәмбетов
Ҳүждан
Роман
Соңынан мениң бул жерде не мақсет пенен жүргениме қызыққан адамдай:
- Өзиң бул жерде не қылып жүрипсең, жийеним, - деп сорады.
- Қурылыс техникумын питкерип, дипломды қолыма алып, аўылға қайтып баратырман.
- Онда былай етемиз, - деди ол. - Билетлерди тапсырып, бүгин бизиң Ташкенттеги үйге барып жатамыз.
- Ўәй, қойшы дайы. Үш күн нәўбетте турып зордан бир билет алғанда Ташкентте қалғаны неси?
- Билеттен ғам шекпе, - деди ол. - Бизлер ушын Ташкенттен Нөкиске барыў, Нөкистен Халқабадқа барғаннан аңсат. Тек самолет ушса болды.
Маған сирә қудайталаның өзи сени арнап жиберип турған шығар. Ойласып, кеңесип шешетуғын сөз бар.
Сыртқа шығып тоқтаған жеримиз - аэропорттың берги мүйешиндеги бир түп шынардың асты еди.
- Мениң бас инженерим болып ислейсең бе, жийеним?
- Бас инженер болып ислеў ҳәркимниң де қолынан келе бермейди. Оның ушын терең билим ҳәм тәжирийбе керек, - дедим мен.
- Ҳәзир бас инженер болып ислеў ушын ҳешқандай бастың кереги жоқ. Тек жүрек керек. Бас инженер деген не? Тек ўақты-ўақты қағазларға қол қойып отыратуғын баслықтың қуўыршағындай бир адам.
- Мен ыразыман, - дедим бирден.
- Бул басқа гәп. Әне, көрдиң бе? - деди дайым бирден қуўанып кетип. - Мен енди сени өзим тәрбиялайман. Арадан бир жыл өтпей атырып-ақ, меншигиңе "Волга" машинасын минип, он қабатлы жай салып аласаң.
Жүр, жийеним, енди бизиң Ташкенттеги үйге барамыз.
Мен енди илажсыз оның изине ердим. Дайым дус келген бир машинаны қол көтерип тоқтатты.
- Чиланзарға, - деди дайым.
Машинадан түсип узын-қысқалы болып үшинши қабатқа көтерилдик.
Есикти орта бойлыдан келген бир ақ бозлақ жаўан ашты.
- Мен еле сизди Нөкиске барып қалған шығар, - деп едим. - Самолет ушпай қалды ма? - деп сорады ҳаял.
- Самолет ушпай қалды. Оның үстине жийеним менен ушырасып қалдым.
- Қандай жийениңиз?
- Мине, мынаў, - деди мени көрсетип.
- Танысып қойыңыз, бул бизиң Ташкенттеги гөззалымыз Дилбархан. Сизиң жеңгеңиз болады, - деди.
- Оҳ-а! Таныстырыўды да қатырады екенсиз, - деди жеңгей.
Жеңгей есикти жаўып, бизлерди ишкериге баслады. Бул үш бөлмеден ибарат, жақсы етип безетилген бир квартира еди.
Бизлер гилем үстине көрпешелер төселген астахтаның әтирапына жайғастық.
Ҳаял шебер аспаз екен. Жүдә бай дастурхан жайды. Дайым болса қолына блокнотын алып, ҳәр жаққа қоңыраў қағыў менен әўере. Сөзиниң рәмәўзи төмендегише: "Жийеним бас инженер болып тайынланып еди. Соның ушын да сизлерди зыяпатқа шақыраман".
Қулласы, арадан көп ўақыт өтпей-ақ узын-қысқалы болып үйге онлаған адам кирип келди. Ортаға бир ящик арақ пенен коньякты қойдық та отырыспаны баслап жибердик.
Мен де азлап иштим. Бес-алты тосттан кейин басым айланып, шалқа ортама қуладым. Азанда оянып қарасам басқа бир бөлмеде жатырған екенмен.
- Тезирек бол, самолеттен кешигип қаламыз, - деди дайым.
- Жолыңыз болсын, жигитлер, - деп таяқ кирпик, тана көз сулыў жеңгемиз ол қалды. Бул иретте әйтеўир жолымыз бирден бола қойды. Енди ғана Нөкиске ушпақшы болып турған самолетке илестик.
Дайым самолеттен Нөкиске келип түсти де, туўры кеңсесине тартты.
Дәлибай дайым айтқандай-ақ бул жерде оның алдынан кесе өтетуғын адам жоқ екен. Бир кеңсени толтырып отырған адамлардың бәри сол кисиниң ата-бабасынан тарқалған урпақлар болып шықты. Шетинен ағасы, иниси, жийени, бөлеси. Басқа бөлек адамлар жоқ. Ал, мен болсам, жасым жаңа ғана жигирмадан өткен болса да, олардың алдында "ҳүрметли ақсақал" атандым.
Бир күни Дәлибай дайым айтты:
- Саған арналған арнаўлы жайды енди саламыз. Микрорайонда бир төрт бөлмели жай босап турған екен. Ҳәзирше сол жерге көшип өт. Ҳаялыңды, бала-шағаларыңды алдыр, - деди.
Сол сөз түртки болды да, арадан бир ҳәпте өткеннен кейин, аўылдан ҳаялым менен бирге үш баламды көширип алып келдим. Ғарры болса әбден қырсықланып қалаға келгиси келмеди.
Дәлибай дайымның айтқаны ырас болып шықты. Қурылыс дегенниң өзи турған-питкен пул екен. Материаллардың бәри қәҳәт.
Қарақалпақстанның көпшилик жерин бала бақша менен мектепке толтырып жибердик, деп айтқанымыз бенен салып атырғанымыздың бәри де жасүлкенлердиң меншик үйлери болып шықты.
(Даўамы бар)
Канал:
t.me/BaxitliSaribaev21. 11