Sakenkyzy

…Оның ауруы үдей түсті. Ауруы әлсіретіп, қатты айқайлап жіберді де, алдында тұрған құманды қолымен құлатып жіберді. Артынша өкініп “иә Алла-а-а-а кешір, кешір” деді де әлсіреп барып жатын орынға әрең жетіп сылқ құлады. Алладан кешірім сұрап жылай бастады. Оны бақылап тұрған әйелі аянышты көздерімен қарап не істерін білмей абдырап қалды. Әбден ауруынан қажыған күйеуі, өкіріп жылап: білесің бе мына хадисті:

Қиямет күні Алла Тағала мұсылман құлын Өзіне жақындатып, оны басқа адамдардан жасырып, "Мына күнәңді білесің бе?" - деп күнәларын мойындатқызады. Осылайша барлық күнәларын мойындатқызып жанағы құл "енді біттім" дегенде, Алла Тағала оған: "Мен бұл күнәларыңды дүниеде жасырдым. Ал бүгін мен оларды кешіремін" деп оның жақсы амалдары жазылған кітабын табыстайды.

Осы мейірімге ілінсек қой деп жылайды. Жанында жатқан әйелі оның азыған денесін құшақтап: бәріміз күнәхармыз ғой, кешіреді Алла деп дауысы дірілдеп бәсең ғана жылайды. Бірақ жылағанын білдірткісі келмейді. Себебі әйелі көзінің жасы күйеуінің ауырып жатқан тәніне, жанына артық жүк болады деп қорқатын еді…💔

Олжекенің күн суықта жылы төсектен тұрып азанымен оқуға бара жатқан кезінде “ұйқысы қиылды-ау, тоңатын болды-ау” деп көзімді сығалатып ашып, жаным ашып қарайтынмын. Сол бір зорығып шаршап жүрген кезінде: Қиналып кеттіңіз ғой, оқып шаршамадыңыз ба? дегенімде, Олжекең: “оқу керек қой” деп айтатын.

Сол уақытта жаным ашу керек болған адам өзім екен. Ұйқы қиылса, тән шаршаса бәрі Алла үшін болып жатқан жоқ па? Ал, Алла үшін болған шаршаулар, мазасыздықтар бізді ақыретте демалдырмай ма? Олжекең дүние қумай, ілім жолын тағдағаны үшін қуандым. Себебі ілім сапары бізге де әсерін берді…Ол кісі оқуды тастап қоюдан қатты қорқатын. Үнемі дұғасында аман-есен оқуды аяқтауды сұрайтын. Жан-жақтан “болдың ғой оқып, қайтсай елге, қызмет жаса” дегендер де болды. Бірақ Олжекең білім алумен қатар дағуат жолында қызмет етті. Алла Өз құзырында қабыл етсін.

Өкінішке орай деп айтайын десем, қуануға да себеп бар екен. Оқуды аяқтауға 7-8 ай қалғанда, Алла осы жәннат жолы болған, періштелердің қанаты жайылған “ілім жолында” Алла Өзіне қайтарған екен. Алланың шексіз даналығын шектелген ақылымызбен түсіне бермейміз. Алланың әр ісінде бір жақсылық бар деп үміт етеміз.

Бүгін Ақтауда құлаған ұшақтың ішіндегі адамдардың жағдайын бір елестетіп көрдім. Өте қорқынышты. Қашан, қандай хәлде жан тапсыратынымызды білмейміз. Алла ақырымызды хайырлы етсін.

Осы жазда Алматыдан Бішкекке қарай ұшаққа отрыдым. Күн жаңбырлы, бұлтты еді. Жоғары көтеріліп бірден сұп-сұр бұлттың ішіне кіріп кеттік. Ештеңе көрінбейді. Ұшақ сықырлап қозғала бастады. Жан-дүнеиемді қорқыныш билеп, дұғаларымды айта бастадым. Артымда отырған екі кісі бір-біріне “әне намазыңды оқып шықпадың” деп сөйлесіп жатты. Бір кезде ұшақ қаттырақ қозғала бастағанда, жанымда отырған ер кісі бірден дауыстап құран оқи бастады. Ер адам қорыққан соң, мен одан сайын қорқып кеттім. Міне-міне құлайды деп отырғанымда ұшақ бұлттың ішінен шығып, күн жарқырай түсті. Сол кездегі шүкіршілік басқаша болды…

Өмірде сынақтар адамды бір сілкіп алады екен…ғапылдықтан ояту үшін…

Олжекеміз жайлы айтылғандай екен🥹

Бұйырса сол кісі жайлы кітапша (pdf форматта) жазып шыққан едім. 9 жыл бірге тұрған соң ол кісі жайлы айтарым өте көп. Бірақ қысқартып жаздым. Ол кісінің соңғы сәтін жазғанымда маған өте ауыр болғандықтан кітапшаны тез бітіріп тастадым…

Стамбұл жайлы, алғашқы кезеңдерімізді, ол кісі қиындықта өзін қалай ұстағаны, жалпы үлгі алар сәттер келтірілген. Бұйырса күтіңіздер😇

-неге азып кеткенсің?
-бақыттан басым айналып жүр…

Сұрақ дұрыс қойылса, дұрыс жауап алынады.

Үлкен тауды қопарғың келсе, бүгін сол таудағы кішкентай тастарды тасудан баста!

Бүгін түсімде Олжекені көріппін. Ол кісіні бір қыздан қатты қызғанып жүр екенмін. Олжеке видеодан сол орамалдағы әдемі қыздың түрін көрсетіп: “шейх Ахмадуль Ахмадтың қызы” деп айтып жатыр екен. Одан сайын қызғанып кетіппін. Оянған соң уф түсім екен ғой деп қоямын. Бірақ ойласам: тірі болса да басқа әйел алса, көнер едім ғой деп қоямын, тек тірі жүрсе💔

Жолдасымды ойласам сәл алыстықты сезетін болыппын. Ара-қашықтық бар. Уақыт өткен сайын ойдан солай алыстай береді- ау. Бірақ суретін қарасам, өткен бірге өмірімізді ойласам көңілім босап қалады. Сағынасың. 9 жыл бір адаммен өте жақын болып ажырамай өмір сүресің, бір кезде ол жоқ болады. Қалай деп қабылдай алмай қаласың…Олжекеңсіз өмірге үйрене алмай жүрмін. Бұрын екі баламен Олжекенің оқудан келгенін асыға күтетін едік. Үйге жақындап қалса терезеден қарап тұрушы едік. Улап-шулап тамақтанып…оқуындағы қызықтармен, білгенімен бөлісіп…Үйдің қуанышы, берекесі еді. Әрине балаларым үшін де шүкір етемін…

Көңіл айтып келген бір кісі айтқан еді: менің жолдасым көп жыл болды өмірден өткеніне. Кейін бұл сезімдер басылып, есіңе түскенде құран бағыштап қала бересің деп. Мүмкін солай. Қайғылар сейілмесе өмір сүре алмай қалар едік қой деймін.

Олжекем…❤️‍🩹

-кейін қартайған шақта қайсымыз бірінші кетеді екенбіз?
-қойыңызшы, ондай нәрсе айтпаңызшы
-сен кетпе бірінші, мен кете берейін, себебі ер адамға қартайған шақта жалғыз қалу қиын болады екен…💔

Алла құдси хадисте: Мен басқаның үлесі бар амалға мұқтаж емеспін, Мен оны және оның серік қосуын тастаймын.

📖 китаб әл Хикам

Жалпы біздер көбінде тозақтан қорқып немесе жәннатқа кіру үшін амал жасаймыз. Иә ол жақсы ғой, Алла құранда жәннатқа жарысыңдар деген, өздеріңді, отбасыларыңды тозақтан сақтаңдар деген.

Бірақ жақында ибн Атайлля ас Сакандаридің р.һ Хикам кітабында мына нәрсені оқыдым. Нәпсінің үлесі болған амал толық ықыласпен жасалған болып есептелмейді, тіпті ол жәннатты қалап тозақтан қорқып жасалса да. Сопылықта бұндай амал толық ықыласпен жасалған болып есептелмейді. Алланың бейшара құлы екеніңді негізге ала отырып, Оның ғана ұлылыққа, құлшылыққа лайықты екенін мойындай отыра құлшылық жасалынуы қажет дейді.

Уағызшы өлімнің дәмін татып көргенде “өлім” жайлы айтуға жаны шыдамас еді. Өлім сәтіндегі адамның жанында болған жақындарының жаны қатты ауырады, бірақ бәрібір де сол өлім сәтінде жатқан адамның 1 пайыз да хәлін түсіне алмайды. Сол үшін де кейде өлімге немесе әзірейіл періштеге қатысты титтей де әзілді қабылдай алмайды екенмін. Бұл өте үлкен салмақты нәрсе…

Салиқалы дос расымен нығмет қой. Осы құрбым аз сөйлейді. Бірақ мінезімен үлгі жан. Бірде жұма күні мешітте жолығатын болдық та, ол кісі мені мешітте тосатын болды. Мен мешітке кірдім де , құрбымның құран оқып отқанын көріп, бөгет болмайын сосын амандасамын деп, сол кісінің жанына намазға тұрдым. Оқып болып қарасам әлі бас алмай құран оқып отыр екен. Барып сәлемдескен соң ғана, сіз келіп қойдыңыз ба, сізді байқамадым деді. Мен: ма ша Алла құран оқып жаныңыздағы мені байқамасаңыз керемет қой дедім жымиып. Ол кісі : құранды ежелеп оқып байқамағаным ғой дейді😁

Бұл кісі менің каналымда бар. Мені оқып отсаңыз, сізді Алла разылығы үшін жақсы көремін, құрбым🫶🏻😘🫂

Осы жақында ұстазымды, құрбыларымды үйде қонақ еткен едім. Құрбым күртесін қайда қоятынын сұрады. Мен ұстаздың сырт киімі тұрған жерді көрсеттім. Құрбым ұстаздың киімі астында қалмасын деді де, ұстаздың күртесін алып, өзінікін қойып, сосын барып үстіне ұстаздың сырт киімін қойды. Құрбымның ұстазға деген құрметі ерекше тебірентті.