— Сен сүйген адамыңнан айырылған екенсің, — деп екінші алақанын ашып қарай бастадым.
Әйелдің кеуделері сүтке толы, ал іші жарылғалы тұрғандай, өте үлкен екен. Ол жанып жатқан лашықтың ішінде қалды. Айнала күміс ер-тұрманы жарқ-жұрқ еткен қалың әскер. Олар бәрін өртеп барады. Ауаны өртенген өліктердің күлімсі иісі жайлап алған. Қысықкөз, жалпақбет, талпақ мұрын, қысқа мойынды, жауырындары қақпақтай салтатты әскердің кеуделеріндегі жүректері тастан да қатты боп, қарайып кеткен. Ол — құдіретті Шыңғысханның әскері болатын.
— Сен бір емес, екі жақын адамыңнан айырылыпсың ғой, — деп түзедім әлгінде айтқан сөзімді. — Әйелің тұңғыш балаңа аяғы ауыр болған екен.
Қонақжай иесінің қалың қастары дір ете қалып барып, қабағы түйіле қалды. Ол көздерін саптама етігінің басынан айырмай, еріндерін жымқырып алып, жүзі сұрлана үнсіз қалды. Бір сәтте бірнеше жылға қартайып кеткендей болды.
— Сені жұбата алмайтынымды білемін, бірақ сен бір нәрсені білуге тиіссің, — дедім. — Ол өртеніп не иіс тигеннен өлген жоқ. Оның басына үйдің шаңырағы құлап түсті. Ол ештеңе сезбестен, тіл тартпай кетті. Еш жері ауырған да жоқ. Сен ылғи оны қиналып өлді деп, өз-өзіңді мұнша қажап келіпсің.
Қожайын үстіне ауыр жүк артылған нардай шөгіп қалды.
— Мұның бәрін қайдан білдің? — деп сыбырлады ол.
Жауап қатпадым.
— Сен өзіңді оларды арулап көме алмадым деп жазғырады екенсің. Үнемі түсіңде оның өзі көмілген шұңқырдан қолдарын созып, шығып келе жатқанын көреді екенсің. Мұның бәрі сенің ойың, ойыңның шырмауына ілігіп қап, бұлай алданба. Шын мәнінде әйелің мен балаңның жағдайы өте жақсы. Олар өте жақсы жайда. — Бұдан соң әр сөзімді нығарлап тұрып: —Сен қалаған уақытыңда арлан да, қабылан да емес, биязы бағлан бола аласың, себебі сенің жаның сондай жұмсақ, — дедім.
Мен сөзімді аяқтар-аяқтамастан қожайын қолдарын біреу шоққа басқандай жұлып алды.
— Әй, дәруіш, сен маған ұнамай тұрсың. Бүгін қала бер, ал ертең азанда сені бұл жерден көрмейтін болайын.
Қашан да осы. Шындықты айта бастасаң, адамдар жақтырмай қалады. Ал махаббат, мейірімділік туралы қаншалықты көбірек айтсаң, сені соншалықты жек көре бастайды.
Элиф Шафактың "Махаббаттың 40 қағидасы" кітабынан үзінді.
Аударған Ләйлі Құндақбай
https://t.me/Soz_sinergiasy
Әйелдің кеуделері сүтке толы, ал іші жарылғалы тұрғандай, өте үлкен екен. Ол жанып жатқан лашықтың ішінде қалды. Айнала күміс ер-тұрманы жарқ-жұрқ еткен қалың әскер. Олар бәрін өртеп барады. Ауаны өртенген өліктердің күлімсі иісі жайлап алған. Қысықкөз, жалпақбет, талпақ мұрын, қысқа мойынды, жауырындары қақпақтай салтатты әскердің кеуделеріндегі жүректері тастан да қатты боп, қарайып кеткен. Ол — құдіретті Шыңғысханның әскері болатын.
— Сен бір емес, екі жақын адамыңнан айырылыпсың ғой, — деп түзедім әлгінде айтқан сөзімді. — Әйелің тұңғыш балаңа аяғы ауыр болған екен.
Қонақжай иесінің қалың қастары дір ете қалып барып, қабағы түйіле қалды. Ол көздерін саптама етігінің басынан айырмай, еріндерін жымқырып алып, жүзі сұрлана үнсіз қалды. Бір сәтте бірнеше жылға қартайып кеткендей болды.
— Сені жұбата алмайтынымды білемін, бірақ сен бір нәрсені білуге тиіссің, — дедім. — Ол өртеніп не иіс тигеннен өлген жоқ. Оның басына үйдің шаңырағы құлап түсті. Ол ештеңе сезбестен, тіл тартпай кетті. Еш жері ауырған да жоқ. Сен ылғи оны қиналып өлді деп, өз-өзіңді мұнша қажап келіпсің.
Қожайын үстіне ауыр жүк артылған нардай шөгіп қалды.
— Мұның бәрін қайдан білдің? — деп сыбырлады ол.
Жауап қатпадым.
— Сен өзіңді оларды арулап көме алмадым деп жазғырады екенсің. Үнемі түсіңде оның өзі көмілген шұңқырдан қолдарын созып, шығып келе жатқанын көреді екенсің. Мұның бәрі сенің ойың, ойыңның шырмауына ілігіп қап, бұлай алданба. Шын мәнінде әйелің мен балаңның жағдайы өте жақсы. Олар өте жақсы жайда. — Бұдан соң әр сөзімді нығарлап тұрып: —Сен қалаған уақытыңда арлан да, қабылан да емес, биязы бағлан бола аласың, себебі сенің жаның сондай жұмсақ, — дедім.
Мен сөзімді аяқтар-аяқтамастан қожайын қолдарын біреу шоққа басқандай жұлып алды.
— Әй, дәруіш, сен маған ұнамай тұрсың. Бүгін қала бер, ал ертең азанда сені бұл жерден көрмейтін болайын.
Қашан да осы. Шындықты айта бастасаң, адамдар жақтырмай қалады. Ал махаббат, мейірімділік туралы қаншалықты көбірек айтсаң, сені соншалықты жек көре бастайды.
Элиф Шафактың "Махаббаттың 40 қағидасы" кітабынан үзінді.
Аударған Ләйлі Құндақбай
https://t.me/Soz_sinergiasy