Репост из: qyzylkorpe
Соңғы айлардың көлеміне дейін қатты адам болғанмын. Физикалық тұрғыдан емес, псиxикалық тұрғыдан. Қатыгез болдым, жауыз болдым. Жүрегімнің дүрісілі естілетіні болмаса, сезілмейтін еді. Күндер өте келе өмірім бірнеше градусқа өзгеріп сала берді. Мендегі мұз басқан жүректің қызыл еті көріне бастады. Мен гүл көрдім. Тал шыбықтай бойында бір міні жоқ нәзіктілік, кербез мінезі, ирек қасы мен әлемдегі ең әдемі күлкі тек соған ғана тән еді. Мен сол бір гүлді түймедаққа теңедім...
⁃ 2017
⁃ 2017