Margulan Aqan

🫰Сіздерге сұрақ бар еді: Бізде ҰЛТТЫҚ БУРЖУАЗИЯ БАР МА?

💲FORBES ҚАЗАҚСТАН - 2023

1. Владимир Ким - $ 4 600 000 000
2. Тимур Құлыбаев - $ 4 300 000 000
3. Динара Құлыбаева - $ 4 300 000 000
4. Вячеслав Ким - $ 3 600 000 000
5. Тимур Турлов - $3 100 000 000
6. Болат Өтемұратов - $ 2 700 000 000
7. Ибрагимовтер отбасы - $1 320 000 000
8. Сәрсенов отбасы - $950 000 000
9. Нұрлан Смағұлов - $810 000 000
10. Белович отбасы - $790 000 000

💰АПАТҚА АҚША АУДАРҒАНДАР

1. ДАНИЯР АБУЛҒАЗИН - 1,5 млрд теңге
2. БОЛАТ ӨТЕМҰРАТОВ - 10 млрд теңге
3. ВЯЧЕСЛАВ КИМ
4. МИХАИЛ ЛОМТАДЗЕ - 20 млрд теңге
5. ТИМУР ҚҰЛЫБАЕВ - 30 млрд теңге
6. ВЛАДИМИР КИМ - 40 млрд теңге

Сұрақ көп заңға қатысты. Басын ашып, түсіндіру керек жұртқа.

Сол үшін бүгін 20:30-да
QAZAQSTAN ұлттық арнасын қосып, Ашық алаңды көріңіздер🖐🏻

Келе жатқан спикерлердің тең жартысы сенатор һәм осы заңның басында жүрген мүйізі қарағайдай адамдар👀

Содан кейін: енді кәмілет жасқа толмаған балаларды зорлағандар, өлтіргендер, қысқасы ойына келгенді істегендер "сотталам, сосын түрмеден шығам" дейтін әңгімеге иек арта алмайды.

Факт бар ма, бітті, тұрған жеріңде өмір бойына түрмеде шірисің.

120-бап. Зорлау
120-баптың төртінші бөлігінің екінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
өмір бойы бас бостандығынан айыруға жазаланады ❗️

109-1 ЖАҢА БАП қосылды. Атауы - ҰРУ!

Енді "әйелді ұру - норма" дейтін сөзге ілініп, ұрып жіберсеңдер, айыппұл төлей салу, әшейін әкімшілік жаза күтпейді, ағайын. Енді ҚЫЛМЫСТЫҚ КОДЕКСПЕН мамалатады. Солай.

Жә, сомен Сенат мақұлады. Жігіттер, ендігі жерде қысып жүруге тура келеді 🙂

«Мақұлданған заңдарға сәйкес енді денсаулыққа қасақана жеңіл зиян келтіргені және ұрып-соққаны үшін қылмыстық жауапкершілік қарастырылады. Өз кезегінде сот қылмыстық құқық бұзушылық жасаған адамның тәртібіне қатысты ерекше талаптар белгілей алады. Сондай-ақ буллинг, кибербуллинг балаларды қоғамдық көліктен мәжбүрлеп түсіріп кету әрекеттері үшін әкімшілік жауапкершілік көзделіп отыр. Алдағы уақытта бұл заңдар әйелдер мен балалардың конституциялық құқықтары мен мүдделерін қорғауға тың серпін береді деп сенеміз», – деді Палата Спикері.

Бишімбаев сотын көрдім. 8 сағатқа созылған сотта билік, ақша, мансап дегеннің қандай екенін, қарындасыңнан айырылып, қанатыңнан қайырылудың да қандай ауыр екенін көрдім. Ашу барда шешім қабылдама дейтін еді, эмоцияға беріліп отырып, хайп қуғандай болмайын деп ештеңе жазбадым. Бұған дейін де жазбаған ем. Себебі жазарымды, жазғым келген ойды Бишімбаев ісіне дейін де айтып келемін. Айта беремін.

Үйленіп үй болғаннан кейін менде әйелге деген көзқарас өзгерген. Соның ішінде үй ішіндегі теңдік, өзара келісім, сөйлесе алу дегеннің бәрін үйрендім. Сасық намыс пен өтірік «биліктің» басын сыйластық алдында идірдім. Шүкір, содан жақсы жаққа өзгермесем, ұшпаққа кеткен жоқпын.

Идеал отбасы түгілі, идеал адам болмайды. Әр қателік ақталудан гөрі, түзетуді талап етеді. Түзелген кезде жүректің ішінде «иман» деген шамшырақ болуы керек. Ол жоқ болып, адам ақталуды таңдаса, қателіктің келесі толқыны мың есе артық боп тиеді. Әйел туралы жазған жазбаларым үшін жазғырып, реніш білдіріп жүрген достарым, таныстарым жаппай жеке парақшаларында Бишімбаевті кінәлап, түрлі видеолар салып, астына #засалтанат дейтін хэштег қойып жатыр. Жөн. Ашық әрі азаматтық қоғамның бір көрінісі бұл. Алайда бір мәселе бар.

Бишімбаев ісіне жақында нүкте қойылады. Жеңіске жетері анық деп ойлаймын. Сонша дәлел бола тұра, бәріне көз жұматын болса, ендеше елдегі әйел құқығы деген мәселеге биліктің өзі қарсы деп білемін.

Бұл жария сот. Бұл бір ғана кейс. Ал басқалары ше? Келесі марқұм Салтанат секілді тағдырды кім күтіп тұр? Жария үшін өмір сүріп, сондағы өмірді көрсеткен адамның үйінде күнде бір Бишімбаев ісінің жартысы болып жатса ше? Өзің мына жақта «мынау ит екен ғой» деп отырып, үйде иттің өзі болып отырсаң ше?

Жігіттер, ауыр болса да айтайын, бәрің жаман, бәрі жақсы дегеннен аулақпын. Бірақ мойындайтын бір нәрсе бар. Бұл - қоғам алдындағы қорқыныш. Біреу келіп «әйеліңнен қорқасың ба?» десе, ашуланбай, жай ғана миықтан күліп өте шық. Себебі еркек әйелден қорқаны үшін оны жақсы көрмейді, сыйламайды, құрметтемейді. Ол аманаттап алған адамымен бақытты күн кешу үшін алаңдайды, алаңдағаны үшін қорқады. Бірақ бұл қорқыныш, біреудің «қорқасың ба?» деген сұрағынан қайда биік тұр. Әркім өз деңгейінде қалсын.

Әділ шешім күтемін. Кеше видеоларды көріп отырып, адамның көк тиыны жоқ қоғамда күн кешіп жатқанымды түсіндім. Ауыр болса да, қабылдауға тура келеді.

Таңдау бәрімізге берілген. Бітті.

Ол жынысқа бөліне ме, жоқ па бәрібір, таңдау ерге де, әйелге де тән нәрсе. Білім алу, жұмыс істеу, өзін дамыту, бала туу (ер мен әйелдің саналы түрде баратын әрекеттері) баланы өсіру, ата-анаға келін болу, еріне ғана әйел болу, қысқасы қайсысын алсақ та, ол таңдау арқылы келеді. Ол бұзылған күні бәрі күйрейді не біреуі құрбан болады.

☘️ Уа, көзқарақты оқырман!

Бұлай контент жазамын, зерделеу жасаймын деген нәрсе үш ұйықтасам түсіме кірген емес. Алайда қазақ “басқа түссе, баспақшыл” деген кезде нені меңзеп айтқанын енді түсіндім. Түсінем, тас түскен жеріне ауыр. Дегенмен сол тас маған түскен болса, өзгелер сақтансыншы деп осындай бір істі жеке миссия ретінде қолға алдым.

❗️Теория емес, естіген өсек емес, осы жолда жүрген адам ретінде, күрес жолын таңдаған азамат ретінде айтарым: уақытында қаралып, тексеріліп тұрыңыздар. Дәрігер іздеп келмейді, керісінше, біз мұқтажбыз оларға. Ендеше дәм-тұз таусылады-ау дейтін кезде барып саусақ тістеп қалғанша, ертерек сау тұрғанда барып, алдын алыңыздар☘️

📚 Кітап KASPI дүкенде сатылымда бар.

Сатып алу арқылы мені байытып жібермейсіз. Керісінше, ай сайын қымбат дәрі алуға мәжбүр болған ұлдың күрескер жолына әлі де болса жол ашасыз🙌🏻

Қасиетті айда бәріңізге амандық тіледім. Ораза ұстаған жан, дұғаңыз қабыл болсын 🤲🏻

#рак #үмітөмірүшінкүрес #кітап #онкология

❗️30 жастан асқан соң істеп жүрген ісіңнен мән іздейсің...

10 жылдан аса уақыт МЕДИА саласында жүрген маман ретінде ілініп-салынып қана келген адам болғанымды енді түсіндім. Өзімді «журналиспін» деп атауға ұялатын, оған лайық та болмағанымды енді сезіндім.

Бүгінге дейін біздің айналысқан, соның ішінде мен жұмыс істеген, өзім басқарған редакциялардың бәрі дерлік мемлекеттік тапсырыспен, жарнамамен күн көргенін білемін. Тек «тапсырыс» және «жарнама» мәселесінде принцип пен этика ұғымын сырып тастағанымызды енді байқап отырмын. Бұған дейін неге байқамадым?

Біздегі журналистика мектебі экранға шығу, жұмыс табу, әйтеу өліп қалмау үшін ақша табу дейтін ұғымдармен дамыған. Университет қабырғасында журналистиканы мамандық ретінде бітіріп шыққан студент жақсы бір мемлекеттік каналған не сайтқа жұмысқа тұрса, оқытушысы, факультеті сонымен мақтанып, марқаяды. Бір қызығы оның нақты қандай зерттеу жасағаны маңызды емес-ті. Бастысы оқыды, жұмысқа тұрды, көзге түсті. Осылай ол ағайын-туыстары үшін де керемет журналист ретінде танылды. Шындығында олай емес екенін өзі де сезеді, сезсе де өзін жұбатуға сөз табады. Менікі де сондай болған.

Соңғы міне, жарты жылға жуықтады барлық медиадан кетіп қалдым деуге болады. Қазіргі позициям нақты аналитикалық-зерттеу жұмыс. Дегенмен кемшіл тұс көп.

🔹Құрметті журналистикаға келгісі келетін жастар!

Журналситика ешқандай да мамандық емес. Бұл жеке ішкі принциптер арқылы, норма мен этика арқылы қабылдайтын жол. Миссия.

Шындықты іздеу, зерттеу, оны ашып жазу, объективті түрде қоғамға эмоцияға салынбай жеткізу нағыз журналистің жолы. Сынағанды «оппозиция» деп отырсаңыз, егер журналист ретінде осылай ойласаңыз, әлі ақымақ мамансыз. «Мемлекетшіл» және «билікшіл» дейтін ұғымды ажырата алмасаңыз, тағы бекер. Тіпті екеуінің бірі болуға ұмтылудың өзі сіздің нағыз журналист ретіндегі позицияңызды құлатады.

Ақша тауып қалу үшін журналисткамен айналыспаңыздар, шындықты, проблеманы объективті түрде жеткізе отырып, соның жолында нағыз маман бола отырып өз бағаңызды көтерген қайда абзалырақ.

P.S. Келесі жазбада осы ойға әсер еткені 2 бірдей сериал туралы талдау жасап беремін.