КӨРКЕМ
Апырмай, болар ма едің мұнша көркем,
Ар сүйген адамзатта кім саған тең?!
Пенде боп туғаныңда перизатсың
Қайтер ем періште боп тусаң, еркем?!
Жап-жарық таңдай, шіркін, жаз жамалың,
Көзіңнен көрдім өмір маздағанын.
Керіліп жүргенің-ай,
Жер бетіне
Келгендей қонақ болып аз ғана күн.
Аяғың тиген жерден көктем аңқып,
Маңдайың өпкендей күн көкте балқып.
"Жалпының ішіндегі жалқымын" деп,
Бағаңды біліп тұрсың көптен артық.
Садақ қас,
Мойыл жанар,
Найза кірпік,
Сұлуға болмас, сірә, қай жан ынтық.
Дәрменсіз күйге салып қойдың мені,
Ойымнан жыл кідіртіп, ай жаңылтып.
Сөйлесең көңіл тасып, көз нұрланып,
Ғаламның ғанибетін сездірді анық.
Ауада гүлге айналып кетіп жатыр
Аузыңнан шыққан əрбір сөз бүр жарып.
Келіскен сыр мен сымбат – сый-ырысы,
Жалғанның жалғыз сендей сүйініші.
Тасқа да табан асты тіл бітердей,
Кетсе егер саусағыңның тиіп ұшы.
Үлбіреп
Үзілдірген үнің нәзік,
Үздігіп қарағаның - ғұмырға азық.
Тәңірім тағдырыңа берген екен
Сұңғыла сұлулықтың құнын жазып!
Шынымен болармысың мұнша көркем,
Айтшы өзің, ақиқатын кім саған тең?!
Пенде боп туғаныңда перизатсың
Қайтер ем періште боп тусаң, еркем?!
Авторы: Қалқаман Сарин
Апырмай, болар ма едің мұнша көркем,
Ар сүйген адамзатта кім саған тең?!
Пенде боп туғаныңда перизатсың
Қайтер ем періште боп тусаң, еркем?!
Жап-жарық таңдай, шіркін, жаз жамалың,
Көзіңнен көрдім өмір маздағанын.
Керіліп жүргенің-ай,
Жер бетіне
Келгендей қонақ болып аз ғана күн.
Аяғың тиген жерден көктем аңқып,
Маңдайың өпкендей күн көкте балқып.
"Жалпының ішіндегі жалқымын" деп,
Бағаңды біліп тұрсың көптен артық.
Садақ қас,
Мойыл жанар,
Найза кірпік,
Сұлуға болмас, сірә, қай жан ынтық.
Дәрменсіз күйге салып қойдың мені,
Ойымнан жыл кідіртіп, ай жаңылтып.
Сөйлесең көңіл тасып, көз нұрланып,
Ғаламның ғанибетін сездірді анық.
Ауада гүлге айналып кетіп жатыр
Аузыңнан шыққан əрбір сөз бүр жарып.
Келіскен сыр мен сымбат – сый-ырысы,
Жалғанның жалғыз сендей сүйініші.
Тасқа да табан асты тіл бітердей,
Кетсе егер саусағыңның тиіп ұшы.
Үлбіреп
Үзілдірген үнің нәзік,
Үздігіп қарағаның - ғұмырға азық.
Тәңірім тағдырыңа берген екен
Сұңғыла сұлулықтың құнын жазып!
Шынымен болармысың мұнша көркем,
Айтшы өзің, ақиқатын кім саған тең?!
Пенде боп туғаныңда перизатсың
Қайтер ем періште боп тусаң, еркем?!
Авторы: Қалқаман Сарин