«Хатико» синдромы
«Қыздың аты – Ақтолқын»
Есенғали Раушанов
Қарашада құс та ауыр күрсінеді,
Қарашыққа мөлдіреп мұң сіңеді.
Құсни-хатым айналып жастығыңа,
Сен де, жаным, сағынып жүрсің мені.
Жолдар ұзақ.
арамыз мың шақырым.
самолет ұшса баяу...
поездар жүрсе ақырын...
Теңіз кешіп,
Тау асып, жетсеңші енді!
демесең:
шағылса Айым,
сынса Күнім.
Сенсіз жүрген жолдардың бәрі бекер,
Бізді жолықтырар ма Тәңір-әкем?
Қарашамыз биылғы Шілде болды,
Кері кетер дүние, кері кетер...
Көшелер де бос қалды көліктерсіз,
Айырылды баяғы көріктен Күз.
бұл жақта Жер – құп-құрғақ.
бұл жақта Ауа – қапырық.
Шалшық суға аяғын малып отыр
еріккен қыз.
Көз жанарың талды ма Ай күзетіп?
айғыз бетін ақтадым қайғы жетіп.
сеніменен танысқан қай Күз еді?
сені менен айырған қай Күз еді?
Екеумізді сынайтын сықылды Күз,
Жалғыздыққа жабырқау жұтылдым жүз.
Батыс жаққа кетіп ең...
жол қарайлап,
Біз Алматы екеуміз күтіп жүрміз...
қашан келесің?
Авторы: Әсел Кәрібай
«Қыздың аты – Ақтолқын»
Есенғали Раушанов
Қарашада құс та ауыр күрсінеді,
Қарашыққа мөлдіреп мұң сіңеді.
Құсни-хатым айналып жастығыңа,
Сен де, жаным, сағынып жүрсің мені.
Жолдар ұзақ.
арамыз мың шақырым.
самолет ұшса баяу...
поездар жүрсе ақырын...
Теңіз кешіп,
Тау асып, жетсеңші енді!
демесең:
шағылса Айым,
сынса Күнім.
Сенсіз жүрген жолдардың бәрі бекер,
Бізді жолықтырар ма Тәңір-әкем?
Қарашамыз биылғы Шілде болды,
Кері кетер дүние, кері кетер...
Көшелер де бос қалды көліктерсіз,
Айырылды баяғы көріктен Күз.
бұл жақта Жер – құп-құрғақ.
бұл жақта Ауа – қапырық.
Шалшық суға аяғын малып отыр
еріккен қыз.
Көз жанарың талды ма Ай күзетіп?
айғыз бетін ақтадым қайғы жетіп.
сеніменен танысқан қай Күз еді?
сені менен айырған қай Күз еді?
Екеумізді сынайтын сықылды Күз,
Жалғыздыққа жабырқау жұтылдым жүз.
Батыс жаққа кетіп ең...
жол қарайлап,
Біз Алматы екеуміз күтіп жүрміз...
қашан келесің?
Авторы: Әсел Кәрібай