#ЕсімеТүсіпКетті
ІШПЕЙ-ЖЕМЕЙ МАС ЗАМАН
Мысалы сіз душқа түсіп жатырсыз. Қоңырау соғылды. Қоймайды. Сіз амалсыз үстіңізге халатты жамыла сала...
Стоп. Неге жалаңаш шықпадыңыз? Ендеше осы қалыптасқан шарттылықты культурологтар («мәдениеттанушы» емес, бұл сөзді жиіркенішті қылып бітті бізде) «мәдени қатпар» дейді.
Жалпы, культурология, егер оны біздегідей біржола домбыра мен кимешекке жапсырып тастамаса — өте қызық ілім. Қоғамдағы процестерге ең алдымен культурологтар дәл диагноз қойып берер еді. Тарихшылар, заңгерлер, журналистер, әлеуметшілер, программистер, медиктер жіп те еспес оның қасында. Бірақ бізде бәрі этнограф болғандықтан, сұрайтын культуролог жоқ. Біздің культурологтар — қазақша мазмұндағы мәдениеттанушылар. Астанадан таппадым әйтеуір культуролог.
Әлқисса, иә, 1960 жылдары культурологтар «адамға рефлекс деңгейінде сіңіп кеткен, өзі де сезбейтін мәдени қатпарды алып тастаса — қандай күйде болады?» деген мәселе қояды. Мәселені зерттей келе, адам шамамен марихуана шеккендегідей көңілді де есалаң болады деп шешеді. Кейін культурологтардың осы теориялық базасы «шындық эликсирін» (шпиондарға егіп, бәрін айтқызатын ше) жасауда қолданылған-мыс.
Яғни кей суретшілер салатындай, бағзыдағы адамдар қабағы қарс айырылып, күндіз-түні жемтік іздеп, бірі бірінің басын жаратын бақытсыз болмаған шығар. Үңгірлер ырқ-жырқ күлкіден жаңғырып жатқан болуы да кәдік.
Әрине, бұл тұспал ғана. Бірақ маған алғашқы адамдардың осы — есалаң кейпі ұнайды. Үңгір қамын ойлаймын деп маңдайы уайымнан ісіп кеткен бабаларды өздерің ала беріңдер, әхәхәхәхәә.
ІШПЕЙ-ЖЕМЕЙ МАС ЗАМАН
Мысалы сіз душқа түсіп жатырсыз. Қоңырау соғылды. Қоймайды. Сіз амалсыз үстіңізге халатты жамыла сала...
Стоп. Неге жалаңаш шықпадыңыз? Ендеше осы қалыптасқан шарттылықты культурологтар («мәдениеттанушы» емес, бұл сөзді жиіркенішті қылып бітті бізде) «мәдени қатпар» дейді.
Жалпы, культурология, егер оны біздегідей біржола домбыра мен кимешекке жапсырып тастамаса — өте қызық ілім. Қоғамдағы процестерге ең алдымен культурологтар дәл диагноз қойып берер еді. Тарихшылар, заңгерлер, журналистер, әлеуметшілер, программистер, медиктер жіп те еспес оның қасында. Бірақ бізде бәрі этнограф болғандықтан, сұрайтын культуролог жоқ. Біздің культурологтар — қазақша мазмұндағы мәдениеттанушылар. Астанадан таппадым әйтеуір культуролог.
Әлқисса, иә, 1960 жылдары культурологтар «адамға рефлекс деңгейінде сіңіп кеткен, өзі де сезбейтін мәдени қатпарды алып тастаса — қандай күйде болады?» деген мәселе қояды. Мәселені зерттей келе, адам шамамен марихуана шеккендегідей көңілді де есалаң болады деп шешеді. Кейін культурологтардың осы теориялық базасы «шындық эликсирін» (шпиондарға егіп, бәрін айтқызатын ше) жасауда қолданылған-мыс.
Яғни кей суретшілер салатындай, бағзыдағы адамдар қабағы қарс айырылып, күндіз-түні жемтік іздеп, бірі бірінің басын жаратын бақытсыз болмаған шығар. Үңгірлер ырқ-жырқ күлкіден жаңғырып жатқан болуы да кәдік.
Әрине, бұл тұспал ғана. Бірақ маған алғашқы адамдардың осы — есалаң кейпі ұнайды. Үңгір қамын ойлаймын деп маңдайы уайымнан ісіп кеткен бабаларды өздерің ала беріңдер, әхәхәхәхәә.