Бұрынғы ізгілер: “адам сау кезінде Алладан қорқынышы басым болғанын, ал өлім сәтінде Алладан үміт етуі басымдырақ болғанын құп көретін. Ендеше жүрек көбірек қорыққаны жақсы. Егер жүректе үміт басым болса, онда ол үміт жүректі бұзады”.

Қандай үміт бұзады? Оны күнә жасауға итермелейтін үміт. “Алла кешіреді ғой” деп жасай берсе, ол жаман үміт. Ал егер де ол күнәні тастап, тәубеге итермелейтін үміт болса, онда ол құпталған үміт. Себебі мұсылман Алладан ешқашан үміт үзбей, үнемі тәубеге асығуы қажет.

Олжас Ханафин ұстаз (рахимаһулла)