Әдебий БлоGнот

ӘЗИЗ ХАЛҚЫМА
 
Халқым мениң ақ көкирек аңқылдаған,
Ҳәр бир айтқан сөзлериңиз алтын маған.
Неге жетсем усы күнге шекем бәрин,
Шын кеўилден инам еткен халқым маған.
 
Қосық жазсам илҳам берген өзлериңиз,
Сөзлериме арқаў болған сөзлериңиз.
Айтпасаң да шын жүректен сөйлеп турар,
Көз алдымда жаўдыраған көзлериңиз.
 
Қонақ келсе шашасыз сиз барыңызды,
Барлығынан бәлент қойып арыңызды.
Қолдан келсе бережақсыз үзип-үзип,
Барыңызға қосып жүрек тарыңызды.
 
Қонағыңа таппай қалсаң  буўаз сойып,
Шашыласаң жетпесинлигиңди жойып.
Мийман келсе көрсетесең барлығыңды,
Дастурханға жүрегиңди жайып қойып.
 
Сақый халықсаң тапқанын тойға шашқан,
Қосық айтып, саз шертип кеўили тасқан.
Қобыз бенен «Едиге»ни жырлағанда,
Жаўын жаўып қабақ шытқан ашық аспан.
 
Жийреншедей таўып айтқан сөзлериң бар,
Кемликке көнбейтуғын гезлериң бар
Маман бий, Аллаяр ҳәм Ерназардай,
Бабалардан қалған даңқлы излериң бар.
 
Базы ўақта түсип қалғандай түйеден,
Сумлығы жоқ албаўлығыңа күйемен.
«Жаңылмас жақ, сүринбес туяқ болмас»,
Қандай болсаң сондайлығыңша сүйемен.
 
Небир қыйын асыўлардан асып келдиң,
Не-не машақатлы жолды басып келдиң.
Мәртлик толы бабалардың тарийхынан,
Бердақ болып шежиреңди жазып келдиң.
 
Әжиниязға қазақлардан дуз таттырып,
Айтыста Қыз Меңештей дос арттырып.
Дәлийлледиң уллы халық екениңди,
Ибрайымға даналықтан сөз айттырып.
 
Тарийхыңда Тумарисаң батыр қандай,
Қумар анаң шер жүрекли болған сондай.
Қызларыңды Вамбери тәрийп еткен,
Сулыўлықта теңи-тайсыз Гүлайымдай.  
 
Барлығыңыз нағыз мениң өзимдейсиз,
Ҳақ кеўилден саўдыраған сөзимдейсиз.
Сыр алдырар баладай сумлығы жоқ,
Жан дүньям сәўлеленген көзимдейсиз.
 
Сизди көрсем елжирейди кеўилханам,
Қарсы алдымда турғандай әзиз анам.
Алыс кетсем мен Сизлерди сағынаман,
Әзиз халқым, болғайсызлар мәңги аман!

Гүлнара  НУРЛЕПЕСОВА

2021 жыл.