Айшаның өзі қабірінде жатқан Хадишадан қызғанатын және оған: «Әлі де оны есіңе аласың ба? Алла саған одан да жақсысын бермеді ме?» деп айтатын.

Ал ол(Алланың салауаты мен сәлемі болсын): «Алла мені Хадишадан артық ешкіммен алмастырған жоқ!» деп жауап беретін.

Неткен адалдық!

Ал алпыс жасқа келгенде, Хадишаның құрбыларының сексенге таяғанын көріп, өзінің шапанын шешіп, оларға отыруға ұсынды. Жанындағылардың таңданысын сейілтіп:

«Бұлар Хадишаның құрбылары ғой!» — деді.