Кітап үзіндісі

– Менің халқым расында да өнерлі, талантты халық. Олардың бақыты енді ашылды. Белуардан қан кешіп жүріп өнерін, ұлттық мәнерін ешбір жоғалтпады, соның өзі неге тұрады, Михаил Антонович! Қос шекті домбырасы өмір серігі болып келді, әлі-ақ естірсіз, Европаға есімі кең жария болады.
– Сөзіңізге нанамын, өзің айтқандай «алтын пышақ қынабында тегін жатпайды» деп едіңіз...

Төкен Оразов «Қаныштың жастық шағы»

Бұл үлкен қылмыс па? Үлкен қылмыстың не екенін сендер әлі білмейсіңдер. Әдемі галстук таққан, костюм киген кей бастықтар миллиондап, миллиардтап ұрлап жатыр! Халыққа тиесілі бүкіл мүлік бір қолға ғана түсуде. Иә. Олардың мұрты да қисаймайды. Оларды жауапқа тартып, соттайтын адам жоқ. Қалай ойлайсыңдар, мен бұл жолға неге түстім? Мен өш алып, солардың ызасына ұрлаймын, себебі біздің елде ұрламай күн көре алмайсың...

Айгиз Баймұхаметов «Көше балалары»

Тек қана ой жарығым сөнбесе екен. Өмірден үмітімді үзіп алмасам болғаны. Басқасының бәріне төзем.

Немат Келімбетов «Үміт үзгім келмейді»

Алғаш тілі шыққан кезден бастап әкесі оған ең әуелі «Бісміллә» деген сөзді айтқызып үйретті. Ал баласы сөз ұғар болған кезде: «Балам, «бісміллә» деген киелі сөз, сенің аузыңнан бірінші шыққан сөз. Не нәрсені ниет қып, қолға алсаң да бісміллә деп баста!» деп алғашқы ақылын айтып, аталық фәтихасын берген.

Ебіней Бөкетов «Жас Қаныш»

#оқитын_не_бар #chatGPTменбірге

Қаңтар айы рухани азыққа толы болды. Түрлі жанрдағы шығармаларды оқып, ой-өрісімді кеңейтуге мүмкіндік алдым. Солармен сіздерді де таныстыра кетейін:

📖Төкен Оразов – «Қаныштың жастық шағы»
Қазақ ғылымының алыбы Қаныш Сәтбаевтың балалық шағы мен жас кезіндегі өмірі баяндалады. Автор ұлы ғалымның қалыптасу кезеңдерін шебер суреттеп, оның ғылымға деген қызығушылығының қалай оянғанын көрсетеді.

📖Айгиз Баймұхаметов – «Ертегісіз өткен балалық»
Ата-анасынан айырылған, тағдырдың тәлкегіне түскен баланың басынан өткен қиын кезеңдерді баяндайтын жүрекке ауыр тиетін туынды. Автор өз өмірінен алынған оқиғаларды шынайы жеткізіп, оқырманға ой салады. Жетімдер үйіндегі балалардың мұңы мен сағынышы жан-жақты көрсетілген.

📖Айгиз Баймұхаметов – «Көше балалары»
Тағдыр тәлкегіне түскен балалар жайлы тағы бір әсерлі кітап. Бұл туынды әлеуметтік мәселелерді қозғай отырып, балалықтың балдай тәтті емес екенін еске салады. Балалар үйінен қашып шыққан кейіпкерлердің өмірі мен олардың үлкендер әлемімен бетпе-бет келуі оқырманды бей-жай қалдырмайды.

📖Жадыра Шамұратова – «Сандық»
Автордың әңгімелері мен новеллалары, сондай-ақ құлдыққа түскен жігіттің басынан кешкені жайлы хикаяты енген. Жазушы шығармаларында өмірді ұстап тұрған мейірім мен адамгершілік, үміт пен сенім секілді ұғымдарды арқау етеді. Сонымен қатар, жинаққа бірнеше детектив жанрындағы әңгімелер де енген.

📖Медеу Сәрсеке – «Қуғындалған Сәтбаев»
Кітап туралы кітап. Қаныш Сәтбаевтың өмірі мен сол кезеңдегі тарихи-саяси жағдайларға қызығатын оқырмандарға арналған.

📖Ұларбек Дәлейұлы – «Қарғыбаулы қасқыр»
Аталарымыздың көзсіз батырлығы, жер-суды жетік танып, ұрыс сәттерінде ұрымтал тұстарды тиімді пайдалана білуі, құралайды көзге атар мергендігі, әсіресе оқты артық шығындамай екі-үш әскерді қабаттай атуы, жазықсыз жұрттың қытайдың, орыстың, маңғолдың қыспағынан шексіз жапа шеккені, аяусыз тепкі көргені жайлы хикаялар жазылған.

Қаңтар айы осындай мазмұнды кітаптармен есте қалды. Ал сіздер қаңтарда қандай кітап оқыдыңыздар? Қайсысы ерекше әсер етті? Пікір қалдырыңыздар😊

Білімсіз адам әр сөзіне сақ болуы керек. Ал білімдінің тіліне тоқтау салмай, ерік берілуі керек. Біле білсең, білімдінің сөзі жерге себілген су секілді. Су ақса, жер көгереді, нығмет өнеді. Білімсіздің көңілі шөлдің құмы секілді. Өзен суын әкеп құйса да, түк өнбейді, – деді.

Жүсіп Баласағұни «Құтадғу Білік»

Екеуміздің арамыз сені сүйетінімді білмейтіндей, мені сүймейтініңді білетінімдей ұзақ...

Ырысбек Дәбей «Тұманды қараша»

Егер жүрегінің түбінде күншілдік не қызғаншақтық деген жылан бұйығып жатып, әлгі әзірде басын көтерген болса, онда тезірек одан құтылуы керек. Ал құтылмаса, ол жылан күннен-күнге үлкейе келіп бір күні болмаса бір күні өзін шағады. «Күншілдіктің күні тар» деп қазақ бекер айтпаса керек.

Ілияс Есенберлин «Махаббат мейрамы»

– Қызың ба еді, қимай келесің ғой?
– Қайтесіз, табиғат заңы.
– Қазір, бауырым, қыздар тек қалта қағар. Төбең таса болса-ақ тағы біреуді тауып алады. Өзің де жұрдай болып шыққан шығарсың?
– Тиын түгіл, ағай-ау, жанымыз да осылардың жолында емес пе?

Бексұлтан Нұржекеұлы «Бейтаныс әйелдің құпиясы»

Өмір біз жасаған әрекеттер ғана емес, жасамаған істерден де құралады.

Мәтт Хэйг «Түн ортасындағы кітапхана»

Сен өзіңді басқамен салыстырма. Кімнің қандай білігі бар, ол маған бес саусақтай белгілі. Біреу мектеп бітіру үшін оқып жүр. Оған баға керек. Енді біреулер... мәселен, сен өзің әдебиетші болсам деп армандаймысың? Армандасаң болды. Маған керегі де – осы. Осыдан артық баға да жоқ оқушыға берер. «Үш»,«төрт» деген сенің әдебиет туралы қазіргі өреңе өлшем бола алмайды. Асылы сүйген жақсы әдебиетті, құмартқан жақсы.

Қалихан Ысқақ «Қоңыр күз еді»

"Бөлісу" батырмасын басып арна сілтемесін дос-таныстарыңызға жіберіп қойыңыздар🤗

Әжесі баяғыда осы жерге киіз төсеп, арқасын шуаққа сипатып қойып, ұршық иіріп отыратын. Арасында күбірлеп қояды. Балалықпен әуес қылып, осы кісі не айтады екен деп құлақ түргенде тіссіз кемиектен: «Шебер құдай, бергеніңе шүкір» дегенді естиді. Отырса да шүкір, тұрса да шүкір...

Жадыра Шамұратова «Сандық»

Қызғаныштың қиындығы сол — қазып ойлаған сайын, естіген өсектерді растайтын себепті өзің іздей бастайсың. Сөйтіп, өзіңнің жауың өзің боп шығасың.

Бексұлтан Нұржекеұлы "Бейтаныс әйелдің құпиясы"

https://t.me/kitapuzindisi

Көңілінің кірін айтып отырмайтын, көзінің жасын да көрсетпейтін қатал адам матаның қалдығын жинап құрақ көрпе тігетін, жыртылған нәрсені жамап қоюға асығып, үнемшілдігі сондай, сабынның қалдығын да бұлар сияқты лақтырып тастамайтын. «Алқындыны тастамаңдар, бәңкіге су құйып салып қойсаң, езіліп, керім болып тұрады! Жүн жууға таптырмайды», — дейтін ол ақ қойдың жүнін бір бөлек алып, күншуақта асықпай жуып отырар еді. Кейде бұлар нан қиқымын тастаған адаммен араз болып, қатқан нанды сорпаға салып же деп бала-шағаға жағалай үлестіріп беретін, бұлар жемей қойса өкпелеп, шайына салып жібітіп жейтін кемпірге ысырапшылдықты сөгіп тастайтын қаталдығы үшін ауыздарын томпайтып жүретін. Кейін ғой… ақ патша тақтан ауған тұста дүниеге келіп, ақтар ауылдарды шауып, қызылдар ақтарды қуып жүрген кезде ес жиып, бала шағында аштықты көрген, буыны бекімей жатып колхозда масақ терген, жас кезінде майдан үшін деп бел жазбаған, соғыстан кейінгі жүдеу жылдарда бала-шағасы аш қалмасын деп тыным көрмеген қарияның әр затты мұқият ұстап, әр нәрсенің қадірін білетінін түсінгені… «Ой, дүние-ай» деді Сая ішінен тап әжесінің өзі құсап.

Жадыра Шамұратова «Сандық»

Уақыт жайы солай: бүгін орындайтын шаруаны күні ертең істей алмайсың, кеш болады, қарағым…

Медеу Сәрсеке «Қуғындалған Сәтбаев»

Көңілің өсіп, масаттанып, тәкаппарланып кетпе. Кісінің ізгісі халықтың жүгін көтереді, қиындығын жеңілдетеді. Кімнің дәулеті тасып, абыройы артса, оның әрбір ізгі ісі халықтың ұстанатын жолына айналады. Ары таза, әр ісінде әділ адам халыққа билік жүргізе алады. Елге сөзің өтімді болсын десең, қарапайым бол, әрі тілің жұмсақ болсын. Бұл бақ, құт деген нәрсе құбылмалы. Ол кісіні я бұзады, я көркейтеді. Ұстап тұра алмасаң, қонған бақтың қайта ұшып кетуі оңай. Сол үшін ұлық болсаң, кішік болуды ұмытпа!

Жүсіп Баласағұни «Құтадғу Білік»

Мәслихатына әлдеқалай тап бола қалсақ, Қаныш сирек тістерін ақсита күліп тұрып: «Жігіттер, жұмысты намыспен істеңдер! «Ой, қойшы ата-бабам істеп көрмеген тас шабу кәсібі қолдан келе ме?» деп кіржисеңдер – құрығандарың. Ал намысқа тырысып, қайтсем де мұны игеремін деп кіріссеңдер – сендер алмайтын қамал, жеңбейтін қиыншылық болмайды. Бәрі де ынтаға, қажыр-қайратқа байланысты…» деп бізді қайраудан танбаушы еді.

Медеу Сәрсеке «Қуғындалған Сәтбаев»

Қазақтың осындай бір жан қинайтын жаман әдеті бар: адалдан гөрі арамға илануға бейіл тұрады, өйткені адал нәрсе тура, қатқыл айтылады, ал арам нәрсе арбап-аймалап айтылады. Әлгі бәріміз айта беретін, бірақ мән бермейтін надандық дегенің – сол: тура айтқан шындыққа емес, аймалап айтқан арамдыққа сену. Ақыл, білімді қажет етпейтін өсек-аяңға сене салады да; ойлануды, ақылға салуды қажет ететін нәрсеге өресі жетпейді. Сонан соң әлгі өзіне түсінікті, үйреншікті надандығын малдана береді.

Бексұлтан Нұржекеев «Әй, дүние-ай!»