Директор күнделігі

Сөйтсе, бала сабақтан кейін мектеп маңында ойнап жүріп, пакетін ұмытып кеткен. Ал қар оны сыр сақтайтын сандықтай жауып тастаған екен. Пакет боранды да, аязды да аман өткеріп, аяқ киімді қыс бойы қорғапты.

Мораль:
1. Кінәлі іздемес бұрын, балалар бәрін кез келген жерде ұмыта алатынын еске алыңыз.
2. “Aygen ” пакеттері біз ойлағаннан да мықты екен.
3. Ең бастысы: көктем бәрін өз орнына қояды.🙂

Бұл оқиғаны не үшін айтып отырмын? Себебі құндылықтарды дәл осылай көбейтуге болады. Ізгі істер бір адамнан екіншісіне эстафета таяқшасы секілді беріледі. Жақсылықты байқағанда, оны үйреткендерді мадақтап, алғысымызды білдіргенде – біз құндылықтар тізбегін құрамыз.

Мүмкін, балақай бөтен адамның оның анасын мақтағанын есінде сақтап қалған шығар. Ал анасы өз еңбегінің бағаланғанын сезінді. Ал мен болсам, адалдықты бағалы деген олардың сеніміне сәл де болса демеу болғанымды түсіндім.

Әрқайсымыз құндылықтарды көбейте аламыз – сөзімізбен, ісімізбен, алғысымызбен немесе үлгі көрсету арқылы. Бастысы – бей-жай қарамау.

Сіз өзгелерге қандай құндылықтарды жеткіздіңіз?

(Фото сол кездері түсірілген)

Иә, біздің үмітімізді ақтайтын балаларды жақсы көру және олармен жұмыс істеу оңай. Бірақ нағыз мұғалімдік өнер — өзгелерден ерекшеленетіндерді жақсы көру және оларға көмектесу. Бізге ең көп сын-сынақ әкелген балалар біздің есімізде мәңгі сақталады, өйткені олардың арқасында біз күшейіп, даналығымыз артты.

Мұғалім — идеал жағдайларды күтетін адам емес. Мұғалім — барлық балаға мүмкіндік бере алатын тұлға, тіпті ол үшін уақыт, күш және өз үміттерін қайта қарау қажет болса да…

Жалғасы)

Бұл сөздер менің жанымды ауыртты. Мектеп директоры ретінде мен әрқашан нәтижеге, тәртіпке және ережелерге бағытталған едім. Бірақ ана ретінде сол сәтте ғана мен оның үлкен күш салып, талпынған қуанышынан айырып ала жаздағанымды түсіндім.

Біз оған жауап бере алмадық. Өз қателігімізді сол сәтте-ақ мойындадық. Сол кеште менің түсінгенім: кейде ата-ананың махаббаты шамадан тыс қысымға айналады, ал біз оны қамқорлық деп түсіндіреміз. Бірақ балалардың да бақытқа, өз қызығушылығына, өз армандарына құқығы бар.

Бұл оқиға мен үшін үлкен сабақ болды. Тек ана ретінде емес, директор ретінде де. Мен бағаларға, нәтижелерге және үлгерімге ұмтылғанда, баланың жеке тұлғалық ерекшелігін көруден қалып қоятын кездер болатынын түсіндім. Оның қуанышы, құмарлығы, өмірі маңыздырақ екенін ұқтым.

Ұлым волейболды ойнауды жалғастырды. Ал мен оны өзінің бар болмысымен қабылдауды үйрендім. Ол бәрінен мінсіз болуға міндетті емес, дәл сол сияқты, біздің оқушыларымыз да. Ең бастысы — әр баланың өзін бақытты сезінетін орны болуы керек.

Бұл қателік емес. Бұл біз, ересектер, үйренуіміз керек өмір сабағы.

Жалғасы))

Жаттықтырушысы (Серік ағай) балалармен көп жұмыс істеді, олар жақсы нәтижелер көрсете бастады. Командалары аудан мектептері арасында чемпион атанды. Сайыстар жиілеп кетті, кейде сабақ уақытында да өтетін еді. Бір кеште, кешкі ас кезінде, біз ұлымызбен бұл туралы сөйлесуді шештік.

Біз сабақтың маңыздырақ екеніне тағы екпін беріп, жарыстар оқуға кедергі келтіруде, сабағына көбірек уақыт бөлуі керектігін басып айттық. Менің:
— Мүмкін, волейболды тоқтатарсың?- деген сөзім әлі күнге дейін ойымда жаңғырып тұрады.

Ас бөлмеде үнсіздік орнады. Бірнеше ұзақ көрінген секунд өтті, сол кезде бір нәрсе болатынын түсіндім. Ұлымның көзіне көзім түсіп кетіп еді, көзіне жас толып кетіпті. Ол оны көрсетпеуге тырысты, бірақ бәрібір былай деді:
— Әкешім, анашым, мен өзімді бақытты сезінетін бір ғана жер бар еді. Ал сіздер оны алып тастағыңыз келе ме?

Бір жылы сөз бүкіл күнді өзгерте алады

Кеше оңай күн болған жоқ. Анамды ауруханаға жатқызу керек болды және өзіңіз түсінгендей, сезімдерім шарқ ұрып тұрды. Қызмет ақысын төлеу үшін кассада кезекте тұрмын. Көңіл-күй онша емес еді. Сол кезде кассир дөрекі түрде: «Отырыңыз!» — деп талап етті. Негізі, бірнеше адам кезегіміздә күтіп тұр едік.

Кассирдің де күні ауыр басталғаны сезіліп тұрды. (таңғы уақыт еді) Ренжудің орнына мен жай ғана:
— Көңіл-күйіңіз жоқ па?

Оның жауабы қысқа әрі ашулы болды:
— Иә.

Сонда мен бір сұрақ қойдым, ол тек оның күнін емес, менің де күнімді өзгертті:
— Көңіл-күйіңізді көтеру үшін мен сізге қалай көмектесе аламын?

Кенеттен оның жүзіне күлкі үйірілді. Ол бірден күлімсіреп, ішіндегі ауырлықтан арылғандай болды. Таңғаларлығы, ол қалған клиенттерді де күлімдеп қабылдай бастады. ( мен әлі де біраз қағаз толтырып тұрғанда байқағаным)

Бұл сәт маған қиын сәттердің өзінде адамгершілікті жоғалтпау қаншалықты маңызды екенін еске салды. Біз әрдайым таңдау жасай аламыз: басқа біреудің дөрекілігіне ренжіп жауап беру немесе оны жұмсартуға тырысу. Кейде бір жылы сөз біреудің қараңғы күнінде жарық сәуле бола алады.

Сіз дөрекілікпен қалай күресесіз? Біреуге ренжудің орнына қамқорлықпен қарауға тырысып көрдіңіз бе?
Пікірде бөлісіңіз.

🔅*Мектеп климаты* 🔅

🔹Мектептің құзыреттілігі жоғары қызметкерлері мен формалды көрсеткіштерінен өзге, көзге шалынбайтын, бірақ, өте маңызды бір нәрсе бар.🙌

🔹Не туралы айтып отырғанымды түсінген боларсыздар?🧐
➡️Ия, ол- *мектептің атмосферасы, климаты*.
🏫🎓💚
➡️Ол мектеп қауымдастығы мүшелері арасындағы қарым-қатынас негізінде қалыптасады.
🙏
➡️Қауіпсіз ортада әр қызметкер өзінің маңызды екенін, оны тыңдайтынын, еститінін, қолдайтынын сезеді.
🙏✊
➡️Іздену мен қателесуге құқығы бар екенін сезеді.
🙏🤝
Бұндай ортада дамуға, жаңаны көруге ұмтылыс болатынына келісесіздер ме?

Қызметкерлердің өз өзін, өзара құрметтеуі, сыйлауы ➡️ оқушылар мен ата-аналарға қарым қатынасқа да көшеді.
👩🏻‍🎓🧑‍🎓 ➕👫🟰 👩🏻‍🏫💞🧑‍🏫

Келісесіздер ме?

Комментарийлерде ойларыңызбен бөліссеңіздер
🙏🏼

МЕКТЕП ДИРЕКТОРЫ ӨЗ-ӨЗІН ҚАЛАЙ ДАМЫТУ КЕРЕК немесе Директордың 5 даму нүктесі


Бірінші даму нүктесі: өз-өзіңе сұрақ қою. Директорлық мен үшін мансап пен лауазым ба әлде миссия ма? Директорлықты мансап ретінде көрсеңіз, онда әр кездескен проблема, сәтсіздіктер сізді шаршатып, энергияңызды құртады. Ал директорлықты миссия деп тапсаңыз, әр кедергі мен қиындықты сізді миссияға жеткізетін жол деп танисыз. Шаршамайсыз!

Екінші даму нүктесі: команда құру. Бір-бірін толықтыра алатын команда құру маңызды. Бастапқы кезде команданы басқарасыз, кейін сенімділіктің жоғары болуынан тек сүйемелдеп отырсаңыз болғаны.

Үшінші даму нүктесі: позитивті басқару. Позитивті басқару команданы кез-келген міндетті орындай алатынына сенімін өшіріп алмау.

Төртінші даму нүктесі: өзін-өзі дамыту. Директорлық мансапқа қол жеткізген соң көптеген әріптестеріміз «комфорт зонаға» кіріп алады. Дамудың шегі жоқ. Оқушыларға, ұстаздарға өзін-өзі дамытудың үлгісін директор көрсетпесе, кім көрсетеді.

Директордың бесінші даму нүктесі: Көшбасшылық. Мектеп директоры өзі көшбасшы болып қана қоймай, басқаларды көшбасшылық деңгейге көтереді. Әр әріптесінің потенциалын байқай алады, дамытады.

Мектеп директорының жазбаларынан

Мектеп директорының қабылдау бөлмесінде ашулы ата-ананың дауысы шықты.
Директордың қабылдауына кіруді талап еткен өктем дауыс.
Кабинетке кірді.

Директор және ата-ананың бір-біріне көз жанарлары түйісті, олардың жанарында жанжал жалыны лаулап тұрды. Өз пікірлерін қорғағаны соншалық, олар бір-біріне баланың мүддесі ұшін қарсы тұрғандарын естен шығарды.
Ашуға берілген директор, беделі мен қабылдаған шешімдерінің дұрыстығын алға тартып көзқарасын бар күшімен қорғады.

Ашуға булыққан ата-ана да өз баласына ненің дұрыстығын жақсы білетінін айтып өз дегенінде нық тұр.

Бұл қарсыластықта екі тарап та ең маңызды мәселені ұмытты: БАЛАНЫҢ мүддесі. Өз көзқарастарын қорғаған олар бұл күрестің ортасында тұрған БАЛАНЫҢ дамуы мен біліміне бұл даудың еш пайдасы жоқтығын түсінгілері келмеді..

Кенет бір нәрсе өзгерді. Ішкі жан- дүниелерінде ар-ожданың дауысы сынды бір дүние “сендерге бұл жанжалда жеңу емес, баланың мүддесіне қорған болу” екендігін еске түсіргендей. Жалғыздың үні шықпас демекші, олар бала үшін көп нәрсені бірігіп қана жүзеге асыра алатынын түсінді.

Осы ойда тоқтап, көкке көтеріліп бара жатқан тәкаппарлық жерге түсті. Енді ақылға салып ойлана бастады. Әркім өзінің дұрыстығын жақтаған күрестің орнына олар бірге жұмыс жасай бастады.
Және бұл мектептегі әр бала үшін ең дұрысы болатындай шешім табуға жасалған алғашқы қадам еді.

(Фотоның тақырыпқа қатысы болмауы да, болуы да мүмкін🙃)

Добрый день, родители!
На встрече в школе я обещала выслать сюда свой конспект по книге, которую мы читали.
Основная часть конспекта - прямое цитирование книги. Я немного структурировала идеи, добавила немного своих примеров (более подходящих к нашей реальности).

Кому будет полезен конспект:
- тем, кто прочитал ранее и хочет обновить информацию, не перечитывая
- тем, кто еще не читал, но хочет узнать основные идеи и рекомендации авторов (а может быть, заинтересоваться и прочитать полностью).

Можно пользоваться лично, можно разослать в родительские чаты ваших классов.

С уважением, Альмира Тастамбекова

Кеш жарық, баршаңызға!

Мектеп пен отбасының бірігуі, ынтымақтасуы өзара өте пайдалы

Мектеп жасай алмағанды біздің 4000 отбасы ( 8000 ата-ана)жасай алады.
Тек біреуі (осы жағдайда- мектеп) алғашқы қадам жасауы керек.

Бұл менің бұрыннан көзім жеткен және сол бағытта әрекет етіп жүрген тұжырымым

Мысал келтірейін

Өткенде ата-аналармен мұғалімдерімізге бірге оқуға кітап ұсынған ем.
Соңы байқауға айналды.

150 ата-ана қатысты (алғаш рет қой, келесі жолы көп болатынына сенемін)
Ұстаздар қатысты. Оқыды.
Оқығаны бойынша тест тапсырды. Бағаладық.
Марапат өтті.

Сол жерде оқушымыздың анасы Алмира Тастанбек (1 орын иегері)
Кітаптан конспекті жасағанын айтты.

Бүгін ата-аналар чатында осы конспектісімен бөлісті.
Керемет қой. Үлкен еңбек! Барлық кітап мазмұнын қысқа-нұсқа етіп конспектілеген.

Авторлығын сақтай отырып бөлісуді жөн көрдім
Қажетіңізге жарар

Мұғалімдерге оқуға ұсынатын 5 кітап:
1. «Гибкое сознание», Кэрол Дуэк
2. ⁠«Эмоциональный интеллект ребенка», Джоан Деклер, Джон Готтман
3. ⁠«Искусство объяснять», Ли ЛеФевер
4. ⁠«Как говорить с детьми, чтобы они учились», Элейн Мазлиш, Адель Фабер
5. «Обучение как приключение. Как сделать уроки интересными и увлекательными», Дэйв Берджес