Неге сканер сынады?
Банально, адам өзгереді. Бұрын құнды болған нәрсе, ертеңіне бағасын жоғалтады.
Екіншіден, жай өмір сізге бәрін, әсіресе адамдарды бақылауда ұстау мүмкін емес деп шапалақ береді)

Неге бұл адам үшін ауыр?
Себебі сканер адамның ішкі әлеміндегі құндылықтарға негізделген. Және адамдар көңілін қалдырғанда, жаңағы құндылықтардың тұрақтылығына қатысты үрей пайда болады.

"Мүмкін мен өзім сондай досқа лайық шығармын? Мен қай жерде қателестім? Менің қандай кемшілігім осындай жағдайға мені алып келді?" деген сынды уайымдар адамды мазалай бастауы мүмкін.

Яғни өз айдентикасына қатысты глобальный жаңағы жасөспірімдік шақтағы таракан оянып кетеді дейд )

Не істеу керек?
Өзіңізге ересек екеніңізді еске салыңыз. Жасөспірімдік шақпен салыстырғанда өткен тәжірибеңіз бен жолыңыз барын еске салыңыз.

Банально, санамен сіз бөлек, достарыңыз бөлек тұлға екенін, сізге олар тәуелсіз екенін ұғыныңыз.

Ішкі үреймен жұмыс істеңіз. Тіректі сырттан (достардан) ғана емес, іштен (жүректен) іздеп көріңіз.

Қайтадан "Мен қандаймын?" деп ересек өзіңізге сұрақ қойыңыз. Сосын артықшылықтарыңыз бен кемшіліктеріңізбен қоса ғажап екеніңізді ұғынып, өзіңізді ұялмай құшақтаңыз 😊

Айтылғандарды істеу қиын болса, жазыңыз, бірге істеуге талпынамыз дейд 😉
----------------------------------------

Осындай мини терапиялық посттармен бөлісейін деп шештім)
Жазба пайдалы болса лүпілдетіп, ойларыңызбен бөлісіп кетсеңіздер, мархаба 🙃