"Үмітін гүл, үрейін күл қылып, пәнидің қызығы мен бақидың құзірі арасын жол қылған қымбатты оқырманым" деп әлгі дырау ақын, жалбыр шаш жазушылар сияқты әңгіме бастап кетейін десем, ұялам құрысын 😂

Жә, көптен көрінбей кеттім, оным үшін кешірім өтінемін. "Мен ұрлық қылған түні ай жарық болғанын қарашы" деп әппақ сақалы беліне түскен бір шал айтпақшы, аударма каналын аша қойып едім, қосымша жобалар күрт көбейіп кетті.

Бірақ бүгін құр қол емеспін. Қытайда туған, АҚШ-та ер жетіп, адам болған Кен Лю атты жазушының "Қағаз аңдар қонысы" атты әңгімесін аударып, ұсынып отырмын.

Әсерлі дүние. Бір-екі адамға оқытып едім, сықсыңдап жылап қалды.

Enjoy.

P.S. Телеграфтан Уордпрестегі блогыма қайта оралдым. Әзірге аударма салудың қолайлы жолы осы болып тұр. Сілтеме бәріңізде бірдей жылдам ашылмауы мүмкін, түсіністікпен қарарсыздар. Алдағы уақытта материалдың тез ашылып, жайлы оқылуын қамтамасыз етуге тырысамын.