Сен жаймаған дастарханның үстінде,
Сен құймаған шәйді қанып іштім де,
⠀
Сен жумаған киімімді кие сап,
Сен тумаған құлынымды сүйе сап,
⠀
Сен кірмеген есікті ашып, жай басып,
Сен мінбеген көлігіме жайғасып,
⠀
Сен жүрмеген сан жолдарды шиырлап,
Сан жылдарым өте шықты құйындап.
⠀
Амалсыздан қоштасқанда өзіңмен,
Уақыт тоқтап қалғандай боп сезілген.
⠀
Енді есімді жия алмаспын дегенмін,
Енді ешкімді сүйе алмаспын дегенмін.
⠀
Өмірді өлшеп әсерімен сол сәттің,
Көзде бекер мөлдірепті моншақ мұң.
⠀
Сен біреуге иық тіреп менсіз де,
Мен біреуге сүйікті боп сенсіз де,
⠀
Хабарласпай, хат алмаспай, сөйлеспей,
Тіпті ол күндер жайлы жиі ой кешпей,
⠀
Екі жақта ғұмыр кешіп келеміз,
Екі айдында бөлек жүзген кемеміз.
⠀
"Уысында бола тұра бар ғалам,
Неге бізге мұндай тағдыр таңдаған?", –
Деп бірақ та жазғырмаймын Құдайды,
Маған қазір осы күнім ұнайды...
⠀
Қ.Қ
