әкесі баласын мектепке алып келе жатыр. аздаған жолды жүргесін әкесі кідіріп қалтасынан әлдеңені шығарып жатты. баласы еш алаңсыз алға адым басып кетіп барады.
бірер минуттан соң әкесінің артта қалып қойғанын байқаған бала артына қараса әкесі шылымын тұтатып аузына салып жатыр екен.
баланың жүзінде өкініш дерсің, бәлкім мұң, әйтеуір жағымсыз әсер көрінді. басын төмен салбыратып қайтадан алға адымдап кете барды.
кіп-кішкентай, әлі де күнәдан ада жас сәби жүрек осындай жағымсыз дүниені көріп көңілі құлазығаны рас.
ал әкелік жүрек ол іс-әрекетінің тек өзін емес, періштедей пәк жүректі де улап жатқанын қайдан білсін…
бірер минуттан соң әкесінің артта қалып қойғанын байқаған бала артына қараса әкесі шылымын тұтатып аузына салып жатыр екен.
баланың жүзінде өкініш дерсің, бәлкім мұң, әйтеуір жағымсыз әсер көрінді. басын төмен салбыратып қайтадан алға адымдап кете барды.
кіп-кішкентай, әлі де күнәдан ада жас сәби жүрек осындай жағымсыз дүниені көріп көңілі құлазығаны рас.
ал әкелік жүрек ол іс-әрекетінің тек өзін емес, періштедей пәк жүректі де улап жатқанын қайдан білсін…