Имам әл-Бухари Әли ибн Әбу Талибтен (Алла оған разы болсын) жеткізген хадисінде былай дейді:
«Біз Алланың елшісімен (оған Алланың сәлемі мен игілігі болсын) Баки’ әл-Гарқад зиратында жаназаға қатысып тұрған едік. Алланың елшісі (оған Алланың сәлемі мен игілігі болсын) қолында кішкентай таяқ ұстап бізге жақындап келді. Ол жерге отырып, басын төмен түсіріп, әлгі таяқпен жерді шұқылай бастады. Біз оны айнала отырып қалдық. Біраз уақыттан кейін ол былай деді:
«Сендерден (жалпы тірі жандардың) – оның Жәннаттағы немесе Тозақтағы орны алдын ала белгіленбеген және оның бақыты немесе бақытсыздығы жазылмаған ешкім жоқ».
Сонда бір адам:
«Уа, Алланың елшісі! Онда бізге алдын ала жазылған тағдырға ғана сеніп, амал жасауды доғарсақ бола ма? Себебі кім бақыттылардың қатарында болса, сол бақыттылармен бірге болады, ал кім бақытсыздардың қатарында болса, сол бақытсыздардың қатарында қалады емес пе?»
– деп сұрады.
Сонда Алланың елшісі (оған Алланың сәлемі мен игілігі болсын):
«Бақыттыларға бақытты ететін амалдарды жасау жеңілдетіледі, ал бақытсыздарға бақытсыз ететін амалдарды жасау жеңілдетіледі»
, – деп жауап берді. Содан соң ол Құрандағы мына аяттарды оқыды:
«Ал енді кім (Алла жолында) мал-дүниесін берсе, тақуалық етсе және ең көркемді (ақыретті) растаған болса, Біз оған ең жеңіл жолды жеңілдетеміз»
(Әл-Ләйл сүресі, 92:5–7).