Қайрат қайтты, балам-ау, күш кеміді,
Құрбыларды қуантты құт келіні.
Келін керек,
Немере ойнатайық,
Қалай сақтап қоя алам іште мұны.

Жүйрік уақыт түйе емес шегеретін,
Қазақпыз ұрпағымен көгеретін.
Менің ішім қылп етіп, сөз таппадым,
Құрдастарым мақтаса немересін.

Әлі жассың, - дейді жұрт жорта маған,
Қарт болдым алпысыңды орталаған.
Ерік берсең өзім-ақ құда түсем,
Достар көп құдалыққа қолқалаған.

Құдамен құшақтасып, қауқылдасып,
Сіз, бізбен өтсе деймін алтын уақыт.
Тағы да жасарар ем бірер жасқа,
Немере иіскесем мауқым басып.

Қай қызды күнім дедің, айым дедің,
Балам-ау, үйленуге дайын ба едің?
Шіреніп мына төрде жатпас па едік,
Шілдеде әзірлесе шайын келін.

Деп жүрмін жігіт болды, ер жетті ұлым,
Келін қашан келер деп дөңбекшідім.
Мойныма немеремді мінгізіп ап,
Ата! - деген келеді сезді естігім.

// Болат Үсенбаев