Еще мне помогает практика “отдавать”. Типа махаббат іздесең, махаббат бер, қонаққа барғың келсе, қонаққа шақыр, забота қаласаң, біреуге қамқорлық көрсет.

Ол жұмыс жасамаса, дорамы смотрю😂 күнделікті жасау кк жұмыстарды бітіріп тастаған соң, типа мой отпуск)

Бірақ бір прикол, жалғыздық шынымен жалғыз қалғың келмеген кезде шешіледі менде. Типа бывают моменты когда я такая а-ля мне одиноко, но сама ленюсь идти с кем-то встречаться, поговорить. Лень походу все рассказывать, что внутри. Кейде просто ешкімді көргің кедмейді, тогда у меня обычно обиды на Аллаха.

Сөздің тоқетері, все индивидуально, но все решается с Аллахом. Кейде дым істемей ызаланып жыласаң, біреу көңіліңді сұрап звондап тұрады.

Я вот часто забываю, что Аллах Всеслышащий. И вот Он все слышит, видит, тек мен сол әлі түсіне алмай жатқан бір сабақ бар да.