✨
қазақта құт деген киелі ұғым бар. құт санға бітпейді, санаға бітеді. олай дейтініміз – берекет көпте емес, қанағатта. құтты ешбір санмен, еш арифметикамен есептей алмайсың. ынсап жоқ жерден құт қашады.

құт іске қонбайды, “ішке” қонады. іш дегеніміз – рухани әлем. сыртын сылағанмен, ішің лас болса бекер. олай дейтініміз – әл жетпеген жерге жүйрік көңіл жетеді. қайыр қыла алмағанның пейілі таза болса, жақсылыққа іші ерісе, құт қонғаны…істей алмаса да.

құт қонған кісі “бас көзімен” әуре болмайды әсте. кісінің сыртына қарап үкім шығармайды. ішіне үңіледі.

құт қатты айғайға қонбайды, үнсіздіктен үн іздегенге қонады. гүлді найзағайдың күркіреуі емес, жомарт жаңбырдың сылдыры өсіреді.
…әйтпесе, дауыстың зоры есекке тән. оған сүйініп жатқан ешкім жоқ. көңілге жол салар үн биязы, жұмсақ келеді. қатқыл үн жүректі жұмсартпас…

🪻құт қашпасын.