МАҒАН ӘСЕР ЕТКЕН ЖАЗБА⏬️
(авторы мен емес)
Әйелдің мейірімі
Әйелдің көңіл күйі түскенде, ақымақтық жасағанда, не істерін білмей сасқанда, жүрегі жараланғанда, күш-қуаты қалмағанда – анасына барады.
Егер анасы өз мейірімінің ақ сүтін беруге дайын болса – қызын тыңдауға, сөкпеуге, басынан сипауға, бірге жылауға әзір тұрса, қос алақанымен бетінен сипап, маңдайынан сүйіп, әншейін құшақтап отырса, әйел дертінен, қайғысынан, мұңынан арылады. Жүрегін қайтадан өміріне өзек болар махаббатпен толтырып, қайтадан күресіп, кедергіден асып түсірер күшке ие болмақ.
Егер анасы бұлай істей алмаса, ендеше әйел әпкесіне, құрбысына, әжесіне, апайына – жүрегіне жақын адамға барады. Олар шешесі сияқты мейірімнің ақ сүтіне тойдырмаса да, бал қосып қара шай береді, тыңдайды, «сені түк түсінбесем де, жай ғана қасыңдамын» дегенді айтады.
Егер мұндай мүмкіндік болмаса, әйел бөтен әйелдерге барады. Олардан сүт пен шай күтпесе де, ешкім алақанымен бетінен сипамаса да, толық қабылдап, түсінбесе де, олардан қайғысына деген құрмет күтеді. Сол жат әйелдер жүрегіндегі мейіріммен дерт емген жанын түнектің түбінен таза ауаға алып шықса дейді. Өзінің осал сәтінде жыртқышқа ұқсап талап жеп қоймаса екен деп тілейді.
Егер алдыңа жаны дерт емген, ақымақ, жаралы әйел келсе, қайғыдан қара жамылып, көзі қарауытып тұрса – жай ғана қолыңды соз. Шамаң келсе, жылы жыми. Сен де әйел екеніңді есіңе түсір.
Мирта Гроффман
Аударған Шынар Әбілда