«Мен сені сағынып көргем жоқ!
сабылып жүргенім болмаса,
табынып жүргенім болмаса...
Мен сені қиғанмын әлемге!
тек үнсіз күткенім болмаса,
түнекке түскенім болмаса...
Мен сені бағым деп білмегем!
кінәңді ұққаным болмаса,
күнәңді құшқаным болмаса,
Тек қана
сенімнің қанаты қырқылды,
уақыттың парағы жыртылды,
ұрлаттым көктемгі күлкімді,
баянсыз жолдарың секілді
мендегі сезім де
біртүрлі»