Мың кітаптан да артық үйреткен бір қателігім

Өз балаң оқитын мектептің директоры болу — бұл тек жұмыс емес, кәсіби мен аналық рольдің арасындағы тепе-теңдікті сақтаудың қиын жолы. Оның (балаңның) жетістіктері, тырысқан сәттері, әлсіз тұстары - бәрі көз алдыңда. Ана ретінде әрдайым балаңа ең жақсысын қалайсың. Бірақ, сенің үмітің мен талаптарың өзің жақсы көретін адамды жаралап жатса ше?

Ұлым сабаққа тырысатын. Бірақ математика пәніне қызығушылығы, біз ойлағандай, жоғары болмады. (Қызығы, алгебрадан гөрі геометрияны жақсы көретін) Басқа көптеген ата-аналар сияқты, мен оның барлық пәндерден, әсіресе математика сияқты маңызды пәннен жақсы нәтиже көрсеткенін қаладым. Ал сегізінші сыныпта ол өз қызығушылығын тауып алды. Ол— волейбол.

Біз, ата-анасы, оның бұл қызығушылығын, әрине, қолдадық. Оның ұмтылысы артып, командасымен жаттығып жүргенін көрдік.