Негізі «ата-ананың көңілі - балада, баланың көңілі – далада» деген нақыл сөз бар ғой. Сол шын сөз.

Неге олай?

Ең бірінші адамдар Адам Ата мен Һауа ананың әке-шешесі болмаған. Сондықтан олардың ата-анасына деген ешқандай сезімінің болмауы да заңды. Олар барлық махаббатын, ыстық сезімі мен пейілін балаларына арнаған. Осы жағдай адамның генінде қалып қойған. Яғни, сен өз балаларың дегенде өліп-өшіп тұрасың да, ата-анаңды ойлап, бас қатыра бермейсің. Барлық адамдар сүйтеді.

Тұрсынбек Алиұлы "Ауаға оралу"