Адам баласы өзіне берілген қамшының сабындай ғана қысқа өмірді мәнді де, сәнді, жұмақтай қылып өткізудің орнына неше түрлі ақылға сыйымсыз бірдеңелерді ойлап тауып алып, сол жолда өз өмірін тозаққа айналдырып, мән-мағынасыз күн кешетіні неліктен?

Алдау-арбау, іштарлық пен көреалмаушылық, байлыққа құмарлық неге қарапайымдылықтан басым түсіп жатады?

Өз-өзін түрмеге де қамап, бір-бірін алдап-арбап, зорлық-зомбылық көрсетіп, қанап, қинап, құдайдың қаһарынан қорықпай, шайтанның азғыруына еретіндіктері несі екен?

Тұрсынбек Алиұлы "Ауаға оралу"

https://t.me/kitap_uzindisi