письмо незнакомке

Намаз — жылдамдық жайлы емес, ол тыныштық. Намаз — кедергі емес керісінше нағыз құрал, жәрдемші, мүмкіндік.

«Ерлі-зайыптылар әрдайым қатар тұруы керек. Бірақ, араларында бір-біріне ұмтылуға болатындай арақашықтық болуы керек»

Халил Джебран

“Ваби-саби” концепциясы бойынша жапондар мына үш нәрсені есте ұстайды:
ешнәрсе де мәңгі емес,
ешнәрсе аяқталған жоқ
және ешнәрсе де мінсіз емес.

Жақында үйленген ағаммен сөйлестім. “Маған ақшаның керегі жоқ, әйелімнің эмоциясын көру мен үшін қуаныш. Оның қуанышы — менің қуанышым. Каппадокияға қанша рет бардым, әуе шарына мінген жоқпын. Неге дейсің бе? Не істеймін мен онда, жалғызбын, маған қызық емес. Ал енді үйлендім ғой, Алла қаласа әйелімді алып бірге ұшамыз сол шарда. Оның эмоциясын, қуанғанын көру — мен үшін сол бақыт” дейді. Жымидым)

“Ертең барған жеріңде атасына рахмет дегіз. Қолынан дым келмейді, ештеңе үйретпеген ғой дегізбе”
“Жатпа, тұр, бос жатпа, жұмыс істе. Бос жатуға болмайды, іспен айналыс”
“Қыз баланың қолынан бәрі келуі керек: киім де тігіп жібер, дастархан да жайып жібер, үйді тазалап қой, керек десең ине сал, кітап оқуың керек, қолыңнан бәрі келсін, ертең барған жеріңде “үлкен әулет, әжесі, анасы жүріп дым үйретпеген демесін” ”

- дейтін әжем.

Онысын түсінбей қарсыласатынмын. Мен “Зет” ұрпақ еркіндікте, ол кісілер тәртіп пен ережелерге бағынатын заманда өсті. Сондағы бұндай қорқынышпен айтқандарының себебі, өзі кезінде, өз уақытында қолынан келмеген кезде ұрыс естіген бәлкім. Мүмкін қолы бос жүргеніне үйінде ұрысып, балалық және жасөспірім шағы тірлік жасаумен өтті. Осы бір сәтте маған жетті: өзінің басынан өткен, жағымсыз әсер қалдырған жағдайларды — біздің кешіп, тура сол жағдайда қалғанымызды қаламағандықтан, жанашырлықтан алдын-ала қорғаштайтын шығар. Мүмкін әжем естіген ұрысты менің естімегенімді қалайтын шығар. Иә, маған ешкім ол үшін ұрыспайды да, бірақ әжемнің жанашырлықпен айтуы, мақсатының көрінуі міне мәселе қайда жатыр. Үлкендердің ақылы үнемі дұрыс болмауы қалыпты, себебі олар да адам, қателесу ықтималдылығы бар. Алайда зер салып тыңдасаң, керегіңді аласың.

Даналығың мен даралығың үндескен қазағым… жырақта жүріп қадіріңді білген мен әперді. Сағындым. Тілімді сағындым. Мөлдір, пәк судай тілден сылдырлап аққан, даналығы тасыған ата сөзіңді жаным аңсайды.
Жердің бәрі Құдайдікі. Мен өз жерімдемін. Дей тұрғанменен кіндік қаның тамған өлкеңді тәніңнің талшығы да аңсап, сұрап тұрады екен-ау. Кең далада бірге өскен қазағымды түрік еліндегі қазақ ресторанында кездестірдім. Бір бірімізді танымаймыз. Алайда тіліміз бір, жазуымыз бір, мәдениетіміз бір. Сүт шәй ішіп отырып, көрші үстелдегі жерлестерімнің әңгімесін тыңдап, құлағымның құрышы қанды. Қазақ тіліне рухани аш маған — ол әңгімелер майдай жақты. Айтқан сөздері мұхитпенен пара пар мағынаға толы, терең.

Өзге елде бауырымның, қандасымның жылулығына мұқтажбын. Соңынан асымның дәмді болуын тілеген аға — маған “қарындасым” деп кетті. Қарындасым… Әр адам бір-біріне бауыр. Ал ол ана тіліңді бөліскен отандасың болса, одан да жақын бауыр. Жүрегім дір етті. Жылынды.

Отбасымның мүшелерін сағынып жылағанда — олардың жанымда болса да маған жеткіліксіз болатынын түсіндім. Себебі, бәріміз өткінші, уақыттың еншісіндегі бір сәтпіз. Уақыты келгенде олар да, мен де кетеміз. Мәңгілік бір — Алла ғана. Сондықтан, отбасымды сағынғанда жүрегіме: “Менде Алла бар… менде Алла бар… сен жалғыз емессің, бізде мәңгі Тірі Алла бар” деп сыбырлауды әдетке айналдырдым.

Жиі кітап оқу маңызды. Егер адам кітап оқымаса, оның құндылықтары ортасына қарай қалыптасады. Себебі, басқа үлгі көзі жоқ. Ол адам тек айналасындағылардан қайталайды немесе біртіндеп ортаның әсерінен өзгере бастайды. Ортасында танымал болған нәрсенің артынан жүре береді. Өзін ешқашан таппайды. Кітап оқу жанды байытады. Тіпті оқылған мәтін естен шықса да, бәрібір оның ізі сөз саптауында, көркемділігінде, ақылы мен рухының шексіздігінде көрініс табады.
Кітап - жоғары көтеруші баспалдақ, жанның дауасы, даналыққа апарар жол, ақылдың оянуы.

«Жан күнделігі» — сенің рухани серігің

Соңғы кезде жаның тыныштық іздеп жүр ме?
Өзіңді тыңдауға, ойыңды реттеуге, Алламен жақын байланыс орнатуға көмектесетін қарапайым, бірақ шынайы құрал іздеп жүрсең — мен сен үшін осы «Жан күнделігін» жасадым.

Бұл күнделік:
• Ішкі сұрақтарыңа жауап табуға
• Дұғаңды тереңірек сезінуге
• Шүкірлік пен сенімді күшейтуге көмектеседі.

Күніне 10 минут өзіңе бөлу — өзіңе деген махаббат.
Көшіріп ал, жаз, ойланып көр.
Бұл күнделік сенің досың болады.

Жүктеу:
https://bit.ly/rukaya_jan

Пікірде бөліс: Осыдан не алдың? Не сездің?

Үйімді сағындым. Ата-анамды сағындым. Бауырларымды…

Шетелде оқудың құны қанша? Орнына не беруге дайынсың? Стамбулдағы стундеттік жастық шаққа кенжелердің өсуіне куә болуды айырбастадым. Отбасылық отырыстарды, анашымның күлкісін естудің құнын бердім. Енді күнде әкешім жұмыстан келгенде жүгіріп шығып, күтіп алып, құшақтап, иісіне тойған соң, сырт киімін ала алмаймын, қолындағы сыйлығына жармаспаймын. Бір дастарханда шәй ішіп күнімізді талқыламаймыз. Әр нәрсенің өз құны бар.

Бұны ертерек түсінгенімде ғой…

Жақында бір адаммен таныстым. Жасы алпыстың жартысында. Дүниесі, малы, қос-қос қонақ үйі, хоббиі, жұмысы, Алласы бәрі бар. Мыңды беріп, бір нәрсені Алла одан алыпты. Он жеті жасында ата-анасынан айрылады, өзі туылмай жатып 2 әпкесі бірінен соң бірі қайтыс болады, яғни бауыры да жоқ. Сол кезде мен Алланың нығметті әр құлына әртүрлі беретінін түсіндім. Нағыз бай екенімді түсіндім. Көзіме жас келді. Қолымда бар алтындарымның қадіріне жеткім келеді, бағалағым келеді, қастерлеп, аялап, бар кезімізде сыйласып қалғым келеді. Дүние үшін ішім ашыған кездер үшін қатты ұялдым. Нағыз қазынам, байлық сандығым үйімде екен.

“Жетім деп әке-шешесі жоқты айтпайды. Жетім деп тәрбиесіз өскен жетесізді айтады”.

Сен жолға шық, жол өзі апарады

Раббым, мені бүгініме өкінетін ертеңнен, өткен күніме өкінетін бүгіннен сақта

Кешегі күн - тарих, ертеңгі күн - тосын сый, бүгінгі күн - сыйлық

Соңғы уақытта көп жылайтын болыппын. Бұл әлсіздіктен бе әлде жүректің жұмсақтығынан ба?

..аслында әрбіріміз әлсіз құлмыз

Қай әдетке тәуелдімін, соның құлымын

Адамдар сені дауысыңды, Алла болса жүрегіңді естиді

Ғибадаттардың қиындығы кетеді, сауабы қалады.
Күнәлардың ләззәті кетеді, азабы қалады.
Ибн Аль Жаузи.