آشپزی زیتون

#پارت_۵۳۹



❤️🖤 عشق و مکافات❤️🖤




احساس میکردم یک پرنده ام.
پرنده ای که داره پرواز میکنه.
پرنده ای که تو هوا معلقه و بالهاش رو گشوده و یه مسیر مشخص رو داره طی میکنه ولی درواقع من تو بغل ترکان بودم و دستهام از هم باز و اون من رو به سمت اتاقی که موقتا بهم داده بودم میبرد.
در رو با پا باز  کرد و بعد سمت تخت رفت.
خم شد و گذاشتم روی تخت و غر غر کنان باخودش گقت:


"حاضرم صد میلیون دلار بهش بدم و راهی ایرونش بکنم"


کمرش رو راست کرد و من چشمهام رو همون لحظه  باز کردم.
خواست بره سمت در که گفتم:


-پسرعمه...؟


ایستاد و چرخید سمتم.پوکر فیس و با گردن کج نگاهم کرد.
حرف دلش رو به زبون آورد و گفت:


-و دقیقا وقتی که اونهمه راه  از پله ها  یالا آوردمت بیدار شدی!؟ نمیشد همون تو ماشین بیداریشی  که من به زحمت نیفتم!؟


بی توجه به نق هاش مظلومانه گفتم:


-پسرعمه میشه جورابامو دربیاری !؟ گرمم میشه!


چشماشو واسم درشت کرد و پرسید:


-من !؟


با صدای دورگه شده از خواب، جواب دادم:


-اهممم


شونه هاش رو بالا و پایین کرد و کفری گقت:


-تو یه جفت دست داری از اونا واسه درآوردنشون استفاده کن!


مظلوم گفتم:


-من خسته ام...


باز با غیظ نگاهم کرد ولی من سرم رو کج کردم و دوباره چشمهام رو روی هم گذاشتم تا اون فرصت مخالفت پیدا بکنه!


خسته شدی انقد منتظر پارت موندی؟
اگه از خوندن پارت به پارت رمان خسته شدین برای خرید رمان کامل با تخفیف ویژه میتونین تشریف بیارین پیوی❤️😍👇

@Laxtury_admin

#پارت۱۸۱

#ستیزه‌جو 🍃





- هرچی دوست داری با من بحث کن، بزن پودر کن همه چی رو ولی آروم شو، چند روزه یه خواب راحت نداشتی تو؟ چند روزه خوراکت شده حرص و خوابت شده کابوس؟ حواست به خودت هست اصلا؟

وقتی خواستم بهش جواب بدم، زنش سینی به سمتم گرفت و حرفمو خوردم:
- بفرمائید آقا کاویار!

زیر لب تشکری کردم و آب رو برداشتم.

این زن هم زا به راه کرده بودم..  لعنت به شهریار که مجبورم کرده بود امشب رو خونه اش بمونم.


- باید برم شهریار! همین حالا!

قبل از این که خودش چیزی  بگه، زنش مداخله کرد و با صدایی که به وضوح می لرزید گفت:

- این وقت شب کجا برید؟ شاید من معذبتون می کنم آقا کاویار! اگر بخواید شهریار منو می رسونه خونه مادرم، آبجیم تازه وضع حمل کرده کمک دستشم هستم!


شهریار با قدردانی به زنش خیره شد و توی دلم اعتراف کردم چقدر خدا در و تخته رو خوب با هم جور کرده!

مردی بود برای خودش... نهایت معرفت رو به خرج داده بود!


سعی کردم برای یک بار هم شده توی طول امشب، با محبت نگاهش کنم و کوتاه گفتم:
- نه کجا برید شما! من می رم...! زنم خونه تنهاست!


حتی خودمم از حرفی که زدم خنده ام می گرفت چه برسه به شهریار!

ولی زنش انگار از ماجرا به کل بی خبر بود که لبخند محجوبی زد و گفت:
- پس اگر اینطوره من اصرار نمی کنم! کاش امشب با خانومتون تشریف آورده بودین!


لبخند کوتاهی بهش زدم و بی توجه به پچ پچ های شهریار زیر گوشم از جا بلند بشم.

دوستای گلم اگه از خوندن پارت به پارت رمان خسته شدین و میخواین همه رمان رو یه جا بخونین میتونین برای خرید رمان کامل به پیوی ادمین مراجعه کنین🥰🥰🥰

@Laxtury_admin