ШАЙЫРЛАР
Шайырлар әзелден гөззаллыққа өш,
Олардың гүллерге баўыры жақын.
Лекин, барлығынан қала берер кеш,
Ойланып жүргенде алдырар ҳақын.
Илҳам перисине дусласқан гезде,
Жинли сүрей ҳалға түседи олар.
Әйтеўир зат мисли көринип көзге,
Өзлерин отқа урған гүбелек болар.
Қызлар қасын қақса – бир қосық таяр,
Муҳаббат дәртинде пәрияд шегеди.
Ақшам жулдызларға қолларын жаяр,
Күндиз гүлзарларға қарап келеди.
Олар сырласады өзгеше тилде,
Кеўлинде жаслықтан ҳаллас турады.
Қыздың қолындағы бир тутам гүлге
Бир атыз дақылын алмастырады.
Шайырлар қыялы атлыққан кийик,
Алдында да, артында да – аңшылар.
Түн бойы өзеги өртенип, күйип,
Азанда күл емес, гүл болып шығар.
Сырлы әлемде жоқ олардың бөтени,
Халықсыз – қалғанлығы жалғыз атаўда.
Арыўлардың бир тал шашы жетеди
Шайырлардың аяқ – қолын матаўға.
Қайтарып ҳәлексең олардың бетин,
Бири–асаў жылқы, бири тай қусар.
Қырық китап шығарыў орнына, лекин,
Бир қосығы ушын қырық жыл айтысар!
Қап – қара қолаң шаш, билектей бурым,
Әрманды оятар бул қызлар деген.
Космонавтлар жетип бармастан бурын
Олар сәўбетлесер жулдызлар менен!
Тентеклик те етер, ишсин, мәс болсын!
Дүнья шырайына басын ийеди.
Олар ғарры болсын, мейли жас болсын,
Қыздың тәнин емес, сәнин сүйеди.
Оларды қәдирлең, мудам қол жетпес,
Табаны тийген жер тойларға мегзер.
Шайырлар көп емес, ызғып та кетпес,
Қамар қозы туўған қойларға мегзер!
1992-жыл.
Кеңесбай Рахманов
Канал 👉
@Kengesbay_Raxmanov