Олжекеңнің мен байқаған ерекше бір мінезі бар болатын. Ол мінезі өзгенің қуанышына шынайы қуану болатын.

Ия Олжекең сондай жан еді. Бір бауыры осындай кітап бастадым десе, қуана тауфиқ сұрайтын, кітап сатып алса, өзі алғандай болатын. Қандай жақсы бір іс бастаса қолдаушы болып пікірін аямайтын еді. Әрі қуанышы шынайы жүзінен, айтқан сөзінен білініп тұратын. Өйткені эмоциясын ашық көрсететін еді.

“Алла тағала жүрегіңізге қуаныш сыйласын десеңіз, өзгенің қуанышына қуана біліңіз, әрі бауырыңыздың жүрегіне қуаныш ұялатыңыз”

Олжас ұстаздың рухына Фатиха оқып қойыңыздар!