Осыдан тура 10 жыл бұрынғы фото екен.
Кезекті олимпиадаға аттанғалы тұрғсн шәкірттеріме батамды беріп, естелік сурет жасап тұрған кезім екен.
2010-2017 жылдар арасында пәндік олимпиаданың азартына қатты кірдім. Таңнан кешке дейін, сенбі-жексенбіге қарамай, күн суық күндері сабақ болмай қалғанына қарамай олимпиадаға дайындалатын ек.
Аудандықтан қалалыққа, қалалықтан республикалыққа, одан халықаралыққа деп дайындалып біраз биікті бағындырдық. Өзімнің ұстаздық кезімнің ең ыстық кезеңі еді. Ол кезде мұғалім статусы да қазіргіден төмен, жалақы апталық 36 сағат (2 ставка) жүктемемен 95-98 мың теңге алатын, бірақ, айына 120 мың теңгеге пәтер жалдап жүретін қызық кезең еді.
Бірақ, ниет сұмдық еді, фанат едім. Сол кезеңнің пайдасында өзім университетте алмаған біраз білімді шәкірттерімді дайындап жүріп алдым. Қазір басшылық пен экономикалық шаруаьардың арасында жүріп сол кезеңімді қатты сағынам.
Шәкірттерімнің алды PhD ді менен бір жыл бұрын алып үлгерді. Шетелде мықты топ университетте білім алып жүргендері, жақсы ғалым болған біразы бар. Көбі дәрігер.
Қазір дәл сол кезеңдегідей (шөп жұлу, бос концерт залды толтыру, кәбинет римонттау секілді) заңсыз тірліктер жоғалды. Білім саласында бәсекелестік артты. Мұғалім беделі де, жалақысы да көтерілді. Шығармашылық мүмкіндіктер артты.
Бірақ, дәл сондай кезеңдегі фанаттық, ұстаздық жанкештілік, ұстаздық құндылықтар әлсірей бастады ма, - деп ойлаймын. Қазіргі кезде мектепте дәл сондай болса елестетудің өзі қиын.
Сіз қалай ойлайсыз?
Соңғы 10 жылда білім саласы қалай өзгеріп барады?
P.S. Мына фотоға қарап отырып сағындым сол 28 дегі жас кезді)).
Кезекті олимпиадаға аттанғалы тұрғсн шәкірттеріме батамды беріп, естелік сурет жасап тұрған кезім екен.
2010-2017 жылдар арасында пәндік олимпиаданың азартына қатты кірдім. Таңнан кешке дейін, сенбі-жексенбіге қарамай, күн суық күндері сабақ болмай қалғанына қарамай олимпиадаға дайындалатын ек.
Аудандықтан қалалыққа, қалалықтан республикалыққа, одан халықаралыққа деп дайындалып біраз биікті бағындырдық. Өзімнің ұстаздық кезімнің ең ыстық кезеңі еді. Ол кезде мұғалім статусы да қазіргіден төмен, жалақы апталық 36 сағат (2 ставка) жүктемемен 95-98 мың теңге алатын, бірақ, айына 120 мың теңгеге пәтер жалдап жүретін қызық кезең еді.
Бірақ, ниет сұмдық еді, фанат едім. Сол кезеңнің пайдасында өзім университетте алмаған біраз білімді шәкірттерімді дайындап жүріп алдым. Қазір басшылық пен экономикалық шаруаьардың арасында жүріп сол кезеңімді қатты сағынам.
Шәкірттерімнің алды PhD ді менен бір жыл бұрын алып үлгерді. Шетелде мықты топ университетте білім алып жүргендері, жақсы ғалым болған біразы бар. Көбі дәрігер.
Қазір дәл сол кезеңдегідей (шөп жұлу, бос концерт залды толтыру, кәбинет римонттау секілді) заңсыз тірліктер жоғалды. Білім саласында бәсекелестік артты. Мұғалім беделі де, жалақысы да көтерілді. Шығармашылық мүмкіндіктер артты.
Бірақ, дәл сондай кезеңдегі фанаттық, ұстаздық жанкештілік, ұстаздық құндылықтар әлсірей бастады ма, - деп ойлаймын. Қазіргі кезде мектепте дәл сондай болса елестетудің өзі қиын.
Сіз қалай ойлайсыз?
Соңғы 10 жылда білім саласы қалай өзгеріп барады?
P.S. Мына фотоға қарап отырып сағындым сол 28 дегі жас кезді)).