Адамзат баласының бір сөзге келіп, келісімде өмір сүруін тілемеген адам жоқ шығар. Бірақ кейде бұған адамзаттың өзі қарсы ма деп қалам.
Сонымен. Құдыстағы "Қасиетті қабір" ғибадатханасында қозғалмай тұрған бір саты бар. Құдыс - Палестинада, күллі христиан жұрты Исаны сол жерде айқышқа керілген деп санайды (ғибадатхана да, негізі, оригиналында солай аталады, менің қазақша аудармам қуып кетсе ғафу етіңіз христиан жолдастар), ендеше ол жердегі барлық нәрсе ашық аспан астындағы мұражай болып қалуы тиіс. Әйтеуір гректер солай деп ойлайды. Бірақ, бір қызығы ол жерде гректер ғана емес, ғибадатхананың 6 топтан тұратын иесі бар:
- Иерусалимнің грек православ шіркеуі
- Католик шіркеуі
- Армян апостолдық шіркеуі
- Копт православ шіркеуі
- Сирия яковит православ шіркеуі
- Эфиопия православ шіркеуі
BTS блин...
Сатыға оралсақ. Не керек, әлгі ғибадатхананың интерьер-экстерьерін өзгерту үшін осы алты бас бір жағадан бас, бір балақтан аяқ шығарып келісім беру керек. Ал әлгі сатының бір емес, екі емес, үш ғасыр бойы (дәлірегі 297 жыл) сол күйі қозғалыссыз тұрғанын есепке алсақ, олардың болашақта да өзара келісе алуы үлкен күмән тудырады.
Бір діннің, тіпті бір ақиданың ішінде отырып алып бір сатыны қозғай алмайды деп сөгуден алдын, "кейін жөндеп қараймын" деп сарайға/балконға шығарып тастаған ескі заттарыңды еске түсір (Бұл абзацтың мәтінге қатысы жоқ, жай ұрысқым кеп кетті).
Сонда да, бұл мәселені бюрократиялық шимай деп қарастырғаннан бөлек, мәселеге басқа қырынан қарасақ өмірге тағы бір парадокс келеді (гректер ёпта, жүрген жері осы). «Егер бір топ сатыны қалдыруды, ал екіншісі - сатыны алып тастауды қалайтын болса әрі екі таңдаудың бірін жасап сатыны жылжытып я алып тастасақ - бір топтың екінші топтан үстемдігін мойындағанымыз, бұл әділетсіздік болмақ. Ал теңдікті сақтап қалудың бір ғана жолы - статус-кво», - дейді олар. Осы орайда. Барлық топ сатыны қалдыруды қолдаған топтың айтқанын істеді деген сөз емес, статус-кво – қалай бар, солай тұра берсін деген сөз, бұның ешбір топтың қалауына жатқызуға болмайды.
Сол, сөйтіп. Отырып-отырып, адамзаттың жарқын болашағына деген үміттеріңе су төккім келіп кетті. Адамзат ешқашан ынтымаққа келмейді. Адам болмайды олар, болды. Соны ертерек түсініп, басқа нәрсе тілесеңдер екен деген ізгі ниет қой менікі.