tagylym

00:00 Құрманғазы – Сарыарқа
01:29 Халық күйі – Келіншек
02:46 Дәулеткерей – Қосалқа
04:38 Тәттімбет – Сарыжайлау
08:15 Дина Нұрпейісова – Науысқы
10:43 Нұрғиса Тілендиев – Ата толғауы
13:49 Құрманғазы – Балбырауын
15:18 Әбдімомын Желдібаев – Ерке сылқым
17:30 Сүгір – Бозінген
20:10 Махамбет Өтемісұлы – Жұмыр қылыш
23:04 Халық күйі – Тепеңкөк
24:17 Нұрғиса Тілендиев – Әлқисса
27:44 Дәулеткерей – Көроғлы
29:28 Қожеке – Шалқыма
30:59 Құрманғазы – Адай
32:40 Тәттімбет – Сылқылдақ
35:43 Құрманғазы – Ақсақ киік
37:13 Қазанғап – Көкіл
40:00 Секен Тұрысбеков – Көңіл толқыны
43:59 Мырза – Мереке
45:39 Халық күйі – Ақсақ құлан
48:49 Құрманғазы – Қызыл қайың
50:57 Төлеген Момбеков – Салтанат
53:18 Нұрғиса Тілендиев – Аққу
55:41 Түркеш – Көңіл ашар

Пайғамбарға сағыныш.

Уа, әз елші асқақ сенің құрметің,
Сен жымисаң жасырушы ед(і) күн бетін.
Байқайсың ба, сағынышын жас қылып,
Сені аңсаумен күн кешіп жүр үмбетің.

Сағынбаса айып санап бұл ісін,
Жүрек тулап үдетеді дыбысын.
Жер бетінде тірі жүрсе бір мүмін,
Өлген жоқсың, сен де барсың тірісің.

Сеземсің, айналамыз кіл мүмін,
Хаққа арнауда мақтан тұтып құлдығын.
Өкініш-ай Әбу Жәһил, Үбайлар,
Әлі күнге жасап келед(і) сұмдығын.

Жалған емес, уа Сұлтаным шындығым,
Құрайыштың бектеріндей бағалы.
Мүміндерге күн көрсеткен қаралы,
Дұшпаның бар Әбу Лаһаб залымдай,
Ақты айыптап, қадір тұтқан қараны.

Өсігімді сенсіз қалай баса алам,
Қатыгездер қолдан аштық жасаған.
Тайфтықтар табылады қоғамнан,
Пәк тәніңе тас ататын тасадан.

Бірақ бірақ, Зәйдтер бар жүздеген,
Тас жаудырып, тек тұрмаймыз біз деген.
Мың Біләлді, жүз Салманды өсірдік,
Өзің жүріп гүл бітірген ізбенен.

Хадишадай аналар бар ар ұлық,
Айшалар бар жетелеген әрі үміт.
Үммі Гүлсім, Рухайялар, Зейнептер,
Сарғайып жүр, мейіріміңді сағынып.

Арамызда мың Абдулла, мың Қасым,
Ибраһим көп, енді сағың сымбасын.
Аналар бар бөлшегіндей бейне бір,
Фатимаңның салып жүрген сұлбасын.

Әбу Бәкір, Омарлар бар әлі де,
Қызықпаған дүниенің дәміне.
Хаббабтар бар, сені сүйген шыдаған,
Темір шоқтар басылса да тәніне.

Мен Осман деп сипат бердім біріне,
Дүниесін төккен Алла дініне.
Бала Әли деп ат қойдым да тебірендім,
Дінім дінім деген титтей ініме.

Алаламас алыс пенен жақынды,
Көрдім және Халид сынды батырды.
Муаздар бар, Мусғабтар жүр шалғайда,
Басқа жұртқа жеткізсем деп атыңды.

Десем дағы махаббатым, толықтым,
Жүрегіме үңілдім де қорықтым.
Сені сүйген асхабыңның тіпті біз,
Тырнағына татымаймыз, соны ұқтым.

Көзімді ілсем келетіндей дыбысың,
Қақ жарардай аппақ бейнең түн үшін.
Уа Сұлтаным, сені сүйген жандар бар,
Демек, сен де барсың әлі тірісің.

Артық айтсам айыбымды кеш Аллам,
Өзің ғана білесің ең дұрысын!