сені жұбатқанның бәрі уайым-қайғысыз емес. Мүмкін ол кісі жабырқағанда өзін жұбатар біреуге зар болатын шығар.
Саған қол ұшын берген кісі де мұқтаж болғанында өзіне көмектесер біреуді таппай қалар.
Арқаңнан қағып тұрып, үнсіз ғана іштей: «Мен адамдардың арқасынан қағып, демеп жүрмін. Иә, Алла! Өзің де мені демей гөр!», - деген болуы да мүмкін.
🫂”сенің қамқор ағаң” кітабынан
