Йоргос Лантимостың "Мейірім түрлері" (Kinds of Kindness) картинасы жайында әу кетейін деп көптен бері оқталып жүргенмін, уақыт болмай жүр.
Меніңше, карьерасындағы ең сөлдісі осы фильм болды. Әрине өзім көрген жұмыстарының арасынан айтып отырмын.
Лантимостың бір ерекшелігі — ешқашан мораль оқымайды, ақ-қарасын ажыратпайды, бәрін көрерменнің азғын қиялы мен пайымына бере салады.
Артхаус пен попса астасып кеткен, оқиғасы үш түрлі, бірақ негізгі актерлері ортақ ғажап әлем.
P.S. Джесси Племонс супер әртіс!