Өткен аптада
Astana Open Dialogue форумының екінші отырысына қатыстым. Спикер ретінде шақырылған тау-кен кешеніндегі шағын және орта бизнестің «Тау-Кен Қазақстан» ассоциациясының басшысы Айбар Дәутов маңызды мәселелерді көтерді.
Дәутовтың айтуынша, мұнай саласы әлі күнге дейін толық реформаланбаған. Соның салдарынан біз жыл сайын дизель тапшылығын кешудеміз. Сарапшының дерегіне сай Ресейде мұнайшыларға салынатын салық жүктемесі 60%-ға дейін жетеді (
ескерту – Қаржы министрлігінің әдісі бойынша Қазақстандағы мұнай өндірушілердің салыұ жүктемесі 24-25%, ал PetroMining ассоциациясының әдісі 64% жүктемені көрсетеді), бірақ олар бұдан құлдырамай, керісінше дамып келеді. Дәутовтің пікірінше, мұнайшылар фермелер мен басқа саладағы кәсіпкерлерден көрі әлдеқайды ұтымды жағдайда отыр.
Дәутов тағы бір маңызды мәселеге тоқталды
— қатты пайдалы қазбаларды өндіру салығы мөлшерінің 38 түрі бар. Ең төменгі мөлшерлеме – 0,38%, ал ең жоғарғысы – 21%. Арадағы айырмашылық 55 есе. Бұларды сарапшы
90-жылдардан қалған жасырын салықтық жеңілдіктер
деп санайды.
Дәутов бұл салада тәртіп орнатуды ұсынды. Ол бұл айырмашылықтарды ресми түрде салық жеңілдіктері деп мойындап, оларды әлеуметтік міндеттермен байланыстыру керек деп санайды. Мысал ретінде, жұмыс орындарын сақтау және моноқалаларды қолдау сияқты шаралар келтірілді.
Бұл шынымен маңызды мәселелер. Қалай ойлайсыздар, ереже өзгертетін уақыт келді ме?