Жалғызым!
Жырақтағы жұбанышым!
Жантөзгісіз күйімнің шыдамысың.
Сен үшін күллі әлемге күліп қарап,
Мөлтілдеп арғы жақта тұрады ішім!

Мені кейде мұндағы жасытты арман,
Жер жалыққан жылаңқы ғашықтардан.
Жұлдыз еді жүрегім іңкәрлікпен
Құс жолынан өзіңе қашып тамған.

Жел тұрса билей салар мың бұралып,
Қайыңдар баяғыдан жынды халық.
Сені де самал болып түртіп ем ғой,
Міз бақпадың, сол тұстан жылжымадық!

Жарығым, жаның неге құлыптаулы?
Жек көруді, содан соң ұлықтауды,
Кімнен, қашан үйрендім есімде жоқ,
Осыншалық сүюді, ұмытпауды!..

// Айнұр Төлеу - Күбір