Репост из: Түйсік Sәt
Әкем мені қалаға ертіп барған-ды. Біз базардың тұсынан өтіп бара жатқанбыз. Сонда мен екі аяғынан бірдей айрылған, басы қалтақтаған бір мүгедекті көріп, қатты шошыдым. Үрейленгенім сонша, әкемнің қолтығына жасырынып, еңіреп қоя бердім, Әкем мені аттан түсірді де, қолымнан жетектеп әлгі мүтедекке апарды: «Мүгедектен қорықпа, балам, ол
қорқынышты емес. Дүниедегі ең қорқынышты нәрсе - ар-ұждан мүгедегі, адамның азғыны».
Бауыржан Момышұлы
қорқынышты емес. Дүниедегі ең қорқынышты нәрсе - ар-ұждан мүгедегі, адамның азғыны».
Бауыржан Момышұлы