Махаббат деген нәрсенің ішінде бір үлкен құбылыс бар. Оны анық білмесек адасамыз.

Махаббатқа ең негізгі нәрседей өте қатты мән беруге болмайды.

Махаббаттың өзі-ақ адамның бойын баурап,толық билеп алып кетеді. Мысалы,сіз теңізге шомыласыз. Махаббат та теңіз сияқты.Теңіздің ортасына барып шомылмайсыз ғой,шетіне шомыласыз. Анау асау толқындар сізге ерік бермей,өзінің тереңіне алып кетуі мүмкін. Махаббат та сол сияқты. Махаббаттың шетіне шомылсаңыз,соның өзі әлдеқайда жеткілікті. Махаббатқа өзіңізді көзсіз тастай салсаңыз,сіз ертең тұншығып,қай жерінде жүргеніңізді білмей қаласыз.

Иә,махаббат деген теңізге өзіңізді бүтіндей тастай салмаңыз.

Махаббаттың толқынын басыңыздан асырып отырмасаңыз, махаббат кейде сізді қор қылатын жігіттің аяғының астына салып беруі мүмкін.

Махаббат сіздің көзіңізді тұтастай жауып тастап, жаныңызда шырылдап тұрған жақындарыңыздың ақылын естіртпей тастауы мүмкін. Пештегі отқа біртіндеп отын салып,маздатып жаққан сияқты махаббаттың да қызуы пайдалы болуы керек. Отты лаулатып жақсаңыз,қазандағы тамағыңыз күйіп кетеді. Ал бабымен жазып отырсаңыз, қазандағы асыңыз балбырап дәмді болып піседі. Махаббаттың да қызуы қазаныңыздың астына жаққан от секілді мөлшермен болуы қажет.

[Мұхамеджан Тазабек ағамыз]
#қарындастарға_насихат