1. Қорқыныш қозғалыс кезінде жоғалады.

2. Өткен шақтағы әрекеттеріңнен бірнәрсе (жетістік, сыйлық, жақсылық) күту кінәлі сезімге әкеледі.

3. Мықтылық — қандай деңгейде болмасаң да, әлемнен ешнәрсе күтпей мейірімділігің мен қарапайымдылығыңды жоғалтпау.

4. Кейде қанша жерден адамдарды: ақылды, еңбекқор, ересек, инфантил, мейірімсіз, т.б. деп бөлсең де, түбінде бәрі “пенде” екенін түсіну керек. Бұл сылтау емес. Адамдардың табиғаты осы. Бұл — қабылдау.

5. Күмән адамды қартайтады. Асықтырмайды. Құл етеді (әлсіз етеді).

6. Әлсіздердің арасында жүру — құлдық. Олар әрдайым өздерінің құлдық шеңберіне тартады.

7. Ең үлкен тәуекел — әрдайым нақты жолды іздеу арқылы тәуекелге бармау.