Бірер бір нәрсе жасау үшін ешқашан идеал уақытты, сәтті күтпе. Сенде өз-өзінен бос уақыт не идеал уақыт пайда болып қалмайды. Жауапкершілігің еш қайда қашпайды.

Көпшілік сәл кешірек, біраз уақыт өтсе мақсатыма, ниетіме жетемін деп ойлайды.

"Кейінірек оқимын" , "Кейінірек бастаймын, дүйсенбіден, айдың басынан бастаймын" , "Азырақ уақыт өтсін, қазір дайын емеспін" деп өз-өзін жұбатады.

"Кейін" деген мүлдем келмеуі, келсе де ситуация дұрыс келмеуі мүмкін. Бос уақытың да болмауы мүмкін.

Қолыңнан келгенін құдыретін жеткенше жаса. Қазір, дәл осы кезде. Қандай жағдай болмасын әрекеттен тоқтама. Өзіңді ақтап, сылтау табуды қой.

Һәм ойлап көр, сол ойлап жүрген нәрсеңді расымен жасай алмай жүрмісің немесе сол ойды іске асыруды өзің қаламай жүрмісің?
Расымен уақытың жоқпа? Немесе уақытың болмашы бір нәрселермен өтіп жатырма?

Түнде жатарда "Былай істеп көрсем қалай болар екен" деген ойларыңды ақиқатқа айналдырып, әрекет етіп көретін де уақытың келді.