Қазақ баўырыма

Муқағалий қосығын оқығанда сиз,
Мен айттым Ибрайымның жырларынан.
Ой жуўыртсам сол мәўритлер екен теңсиз,
Суўсынландық кеўилдиң сырларына.

Туўысқан ел қазақ ҳәм қарақалпақ,
Дослығы мың жыллыққа тақалады.
Арқада бой тиклеген еки дарақ,
Өнип-өсип жайылды шақалары.

Ҳақыйқат уқсаслығы тилимиздиң,
Тәғдирлеслик сыйланған жаратқаннан.
Сүйсинтер жақынлығы кеўлимиздиң,
Шынлықты сүйиўиңди унатқанман.

Халқым ядқа билгенлигин Абайды,
Аязий жақсылап тәрийиплеп өткен.
Ҳәр бир үйде қазақ жыры жаңлайды,
Қосықлар қаныма қарысып кеткен.

Еки елге теңдей әзиз Төлеген,
Танытты қазаққа Әмиў жағысын.
Поэзиясы сағыныштан дөреген,
Көркемлеп сызыпты сөздиң нағысын.

Шийрин сәўбетимиз басланып ақшам,
Дослық тарийхына аўдардық дыққат.
Заўықлы сырласыў таңға жалғасқан,
Сол демлерди сағынғаным ҳақыйқат.

6-ноябрь, 2024
Бахытлы Сарыбаев
@BaxitliSaribaev