ӘКЕГЕ ЕСКЕРТКИШСизиң қулпытасыңызға жазатуғын сөзлеримди тири гезиңизде журегиңизге жазғанды абзал көрдим, әке.
Биринши қосықКөп жигит бар,
Көп қызлар бар әкесиз.
Сонда да олар жасап келер қәтесиз.
Өмиримниң не боларын билмеймен,
Егер бир күн ҳайт қойсаңыз әке, сиз.
Қалсамдағы отыз жасқа тақалып,
Баладайман шықпаған дым сақалы.
Сиз кетсеңиз мәңги кететуғындай
Мынаў жердиң үстиндеги аталық.
Ҳаялым бар, перзентим бар,
Бәри бар.
Мийрасым бар мениң де изге қалдырар,
Сиз кетсеңиз қурыйтуғын тәризли
Ақыл булағы ҳағлап турған мол саға.
Әкеси жоқ жораларым көп мениң,
Билмеймен мен не ҳәсирет шеккенин,
Сиз кетсеңиз шеңгел басып кетердей
Бизге узақ жасы үлкенлик өткелин.
Тарығыўды, жоқшылықты билмедим,
Ғурғын заман қушағында гүлледим.
Сиз кетсеңиз, барлығы да бийкардай,
Өтириктей әкели болған күнлерим.
Жыллар сүйрер былай-былай бурылмай
Өмирди де сүрип қалдық бир ыңғай.
О әкежан, сиз кетсеңиз, ендиги
Адамлардан ғарры шықпайтуғындай.
Екинши қосықАлып ушып жаслық әрман қанатлы,
Адам болдым бир жигиттей саўатлы,
Басқаларды тыңласам да, тек сизден
Уйренгенмен обал менен саўапты.
Тас төбемде қуяш пенен ай турды,
Ерте сездим йошатуғын пайтымды,
Дилўарларды көп билсем де, тек сизден
Уйренгенмен кисиге ақыл айтыўды.
Балалықта өмир қанша пәк едиң!
Улкейгенде билдим парқын қәтениң.
Ғаррыларды көп көрсем де тек сизден
Уйренгенмен уллы жолын әкениң.
Шадлық болды өмирдеги ырысқым,
Қайғыға да мойымаўға тырыстым.
Басқаларға инансам да тек сизден
Уйренгенмен аўыр дәртин урыстың.
Қайдан билсин келер әўлад кейинги,
Сизден алып қалған ашық пейилди.
Жәнжелпазды көп көрсем де тек сизден
Уйренгенмен насазларға кейиўди.
Темир қанат палапаның едим мен,
Бәлент пәрўаз таптым бүгин өмирден.
Уйреттиңиз әкеликти… солай да
Мен–жуқнаңыз, сиз–гәўҳарсыз төгилген.
Ушинши қосықКөрдиқ көптиң алпыс, жетпис жыллығын,
Оҳо, өмир зытып турған жылдырым.
Қаў қарындай ақ шашыңыз болмаса
Талтайтпапты-аў дүнья деген қурғырың.
Кеше туўған бала бүгин ересек,
Неге бунша асығады келешек?
Сизди ғарры деўге тилим бармады,
Сақалыңызды қыраў шалған демесек.
Әке бир күн жүре алама алаңсыз,
Көлдей тынып, дәрья болып ағарсыз.
Сизге ҳаса услатқан ким?
Бәрин де
Бир тәғдирден көретуғын адамсыз.
Бағ қулпырып, жадыраған жаз ўағы,
Тәғдир салды талай гүлге пазнаны,
О, Сиз түўе, ўа әкежан, мениң де
шашларыма қыраў түсе жазлады.
Кейий көрмең, дәркарма деп уўайым,
Тек шадлықтың соңынан-ақ қуўайын.
Көрсетпейин сизге түскен еңсемди,
Сиз ғаўқыйып жүриў ушын удайы.
Жасаймыз деп қанша айтсақта бәри-бир,
Қартаямыз–тәбияттың заңы бул.
Аман болсын издегилер, тек солар
Бизди мәңги жасартыўшы дәридур.
Төртинши қосықШадлығынан ғоддаслап бул әсирдиң,
Гей ўақлары жарасықсыз мәсирдим,
Мақтансам да басқалардың алдында,
Айыбымның бәрин сизден жасырдым.
Көлине мәс шағаладай шарқ урып,
Балалығым өтип кетти-аў жарқылық.
Алжы-булжы болсам да анам алдында,
Сизди көрсем тил қатаман тартынып.
Алыстағын аңсамайық десек те,
Тумлы-тусқа зыңғып жүрмиз кесектей,
Тик болсам да басшылардың алдында,
Сизди көрсем жайыламан төсектей.
Бизиң халық қулыплы турған аршадай,
Ашып көрсең дана сөзге қанша бай!
Басқа алдында данышпанлық етсем де,
Сизди көрсем нәрестемен қаршадай.
Бесинши қосықАўыл жолын ала бурқан шаң қылып,
Басқа әкелер «Волга» минип шалқыды,
Мен «Волгаңнан» кем көрмеймен, турса тек,
Ешегиңиз үй алдында аңқырып.
Әтир сеўип жалт-жулт еткен кийимге,
Басқа әкелер том ақтарды үйинде,
Китабыңнан кем көрмеймен қайтсаңыз
Атыз беттен белди салып ийинге.
Халық хызметин көтереди мәрт ыйық,
Басқа әкелер ҳәмел қуўды сәл бийик.
Ҳәмелиңнен кем көрмеймен, кеш қурын
Бизди жумсап отырсаңыз мардыйып.
Алтыншы қосықТаяқ таслам жол қалды деп алдыңда,
Уўайымның жүги астында талдымба?
Өлим деген қыя салса соқпағын,
Сақалынан ўаз кешежақ ғаррың да.
Әке, сизден өтинемен бирақта,
Екеўимиз миңгеспейик бир атқа.
Мениң жолым басқа, мениң нәзерим
Сиз көрмеген, көрмейтуғын жырақта.
Кийик болып таў булағын табарман,
Ҳәм булт болып шөл үстине жаўарман.
Қызығымды көрсетермен... тек ғана,–
Егленгей дә о дүньялы шабарман.
Кеңесбай Рахманов
Канал 👉
@Kengesbay_Raxmanov