иманның тұрағы болған ақыл мен жүректі үнемі руханиятпен нәрлендіріп отыру міндет. бұл процесс тоқтаған сәтте нәпсі күшейіп, жүрек қатайып, сана тек дүниенің өткінші ләззаттарына ұмтылады. адам аз ғана қолжетімді жетістіктерге қанағаттанып, терең ойлардан алыстайды. оның көзқарасы тарылып, мәңгілік құндылықтарды елеусіз қалдырады. қасиетті түндер жәй ғана қиял болып сезілуі мүмкін…
сондықтан иманды сақтау – үздіксіз ізденісті, жүрек тазалығын талап етеді. бұл – бір сәтке де тоқтауға болмайтын, мәңгілік мәні бар сапар…