◾️ Жоғарғы Соттың қылмыстық істер жөніндегі сот алқасы Т.-ға қатысты істі қарады. 

◾️ Сот үкімімен Т., Қылмыстық кодекстің 24-бабының 3-бөлігі, 120-бабының 1-бөлігі, 96-бабының 2-бөлігі, «з, к» тармақшаларымен (зорлау және кісі өлтіруге оқталу) қылмыс жасағаны дәлелденбегендіктен, кінәсіз деп танылып, ақталды.

◾️ Іс материалдарын зерделеу кезінде мыналар анықталды.

◾️ Қылмыстық қудалау органдары 2010 жылы орын алған қылмыс бойынша тағылған айыпты мойындау, Т.-ның қорғауға құқығы бар куә, сондай-ақ күдікті ретінде мойындауы, айғақтарды тексеру орнында және нақтылау хаттамасы негізінде негіздеген.

◾️ Алайда, келтірілген дәлелдемелер қарама-қайшы болып саналады. Т., қылмыстың мән-жайы, дене жарақатын келтіру тетіктері туралы әртүрлі айғақтар беріп, жәбірленушінің киген киімін сенімді түрде сипаттай алмаған.
 
◾️Т.-ның айғақтары сот-медициналық сараптама қорытындысына қайшы келеді.

◾️ Апелляциялық сотта Т., өз кінәсін мойындамаған, бас бостандығынан айыру орнында отырғанда полиция қызметкерлерімен кездесуден кейін кінәсін мойындау туралы хат жазғанын атап көрсеткен.

◾️ Бұл жағдайда жазасын өтеп жатқан қылмыстық іс қайта қаралады деп ойлаған. Тергеуші оған кісі өлтіру фактісі бойынша материалдар мен қайтыс болған адамның суретін көрсеткен.

◾️ Іс бойынша мойындаудан басқа дәлелдеме жоқ.
 
◾️ Сонымен қатар, тергеу барысында қылмыстық-процестік заңнамасының процессуалдық бұзушылықтары орын алған.

◾️ Жоғарыда айтылғандарды ескере отырып, сот алқасы ақтау үкімін, сондай-ақ жеке сот ұйғарымын күшінде қалдырып, прокурордың наразылығын қанағаттандырудан бас тартты.