Адам баласын екі дүниеде бақытсыздыққа апаратын қасіреттің бірі – тәкаппарлық. Тәкаппарлық өзін басқалардан үстем, жоғары көру дегенді білдіреді. Тәкаппарлық – Алла Тағала сүймейтін, адамдыққа жат сипаттардың бірі. Ал көкіректік – адамды өзгелерден жоғары ұстауға итермелейтін ішкі сезім, жағымсыз мінез-құлық. Сондықтан ондай қылығын байқаған мұсылман бірден Алладан кешірім сұраса, ақыреттік азаптан құтылады. Ислам мұсылман пендеден менмендікті жоюды талап етеді. Өйткені ақыреттегі мәңгілік бақытты ғұмыр осынау озбыр мінезден аулақ болғандарға бұйырмақ.
Баршамыз Алла Тағаланың жаратқан пендесіміз. Пайда мен зиян Жаратушы Иемізден келетінін, өзімізге берілген нығметтің барлығы тек Алланың қалауымен болатынын ұмытпайық.
Қатерлі дертке айналған бұл індет қаншама адамның ақыретін тозақы ететін болады. Жаратылыс тарихындағы ең алғаш күнә осы тәкаппарлықтан басталды. Ол күнәны бастаған Ібіліс шайтан болатын. Құранда ол жайында былай деп баян етіледі: «(Уа, адамзат!) Біз сендерді жаратып, бейнелеп, сосын періштелерге: «Адамға сәжде етіңдер», – дедік. Сонда олардың барлығы сәжде етті де, тек Ібіліс сәжде етушілерден болмады. Сонда Алла: «Мен бұйырған кезде сенің сәжде жасауыңа не кедергі болды?» – деп сұрады. Сонда ол (Ібіліс): «Мен одан артықпын! Сен мені оттан жараттың, ал оны топырақтан жараттың», – деп менменсіді. Сонда Алла: «Сен ол жерден (жәннаттан) түс! Ол сенің тәкаппарланып жүретін жерің емес. Дереу шық. Сен енді қор болғандардансың», – деді» («Ағраф» сүресі, 11-13-аяттар).
Тәкаппарлық – жүректің түбінен орын табатын жаман қылық, өзін өзгеден биік көріп, басқаларға көздің астымен қарап, пендешілікке ұрындырады. Адамның мұндай мінез-құлқы ұнамсыз ғана емес, көрсоқырлықтың келеңсіз көрінісі Алланың құзырында адамның адамнан несі артық? Әрине, тек тақуалығы ғана артық.
Баршамыз Алла Тағаланың жаратқан пендесіміз. Пайда мен зиян Жаратушы Иемізден келетінін, өзімізге берілген нығметтің барлығы тек Алланың қалауымен болатынын ұмытпайық.
Қатерлі дертке айналған бұл індет қаншама адамның ақыретін тозақы ететін болады. Жаратылыс тарихындағы ең алғаш күнә осы тәкаппарлықтан басталды. Ол күнәны бастаған Ібіліс шайтан болатын. Құранда ол жайында былай деп баян етіледі: «(Уа, адамзат!) Біз сендерді жаратып, бейнелеп, сосын періштелерге: «Адамға сәжде етіңдер», – дедік. Сонда олардың барлығы сәжде етті де, тек Ібіліс сәжде етушілерден болмады. Сонда Алла: «Мен бұйырған кезде сенің сәжде жасауыңа не кедергі болды?» – деп сұрады. Сонда ол (Ібіліс): «Мен одан артықпын! Сен мені оттан жараттың, ал оны топырақтан жараттың», – деп менменсіді. Сонда Алла: «Сен ол жерден (жәннаттан) түс! Ол сенің тәкаппарланып жүретін жерің емес. Дереу шық. Сен енді қор болғандардансың», – деді» («Ағраф» сүресі, 11-13-аяттар).
Ардақты Пайғамбарымыз (оған Алланың салауаты мен сәлемі болсын) былай деген: «Тәкаппарлықтан сақ болыңдар! Расында Ібіліс Адамға тәкаппарлықтан сәжде етпеген болатын».
Тәкаппарлық – жүректің түбінен орын табатын жаман қылық, өзін өзгеден биік көріп, басқаларға көздің астымен қарап, пендешілікке ұрындырады. Адамның мұндай мінез-құлқы ұнамсыз ғана емес, көрсоқырлықтың келеңсіз көрінісі Алланың құзырында адамның адамнан несі артық? Әрине, тек тақуалығы ғана артық.