Улкен уй
Машинадан туссем жол жагасында,
Гузар жол,Тереклер,таныс кадирли,
Алыстай коринер еди расында,
Енди кол созымдай таныс хам сырлы.
Олар мени танып кутип тургандай,
Жагалап журемен кеуилим тасып,
Тамагым ашыйды бир зат толгандай,
Келемен озимди мен зорга басып.
Ажагам киятыр машина айдап,
Токтатып жуырып шыгар алдыма,
Ал мен болсам байгус анамды ойлап,
Кеулим толкып кетер.Кушып алдыда,
Хаммесин сорады жагдайым жайым,
Калай ахуалларын "кемис екен нен?"
Бари шукр Алла.Эх агатайым,
Кеулимнин кемисин билгенде аттен.
Бул уйдин бар жогы,барлык даскеси,
Мен ушын кадирли азиз анамдай,
Жыласам кабарман десип "бул неси?",
Сагындым уйимди мен ушын жандай.
Кадирли бул уйдин аткан хар таны,
Айландым тум-тусты,тым -тырыс жан-жак,
Анамнын тандырга кийген шапаны,
Куйе болсадагы мен ушын аппак.
Студент уактымды азырак еслесем,
Хар шемби тандырдан тутин шыгады,
Жолдан тусип уйге жакынлап келсем,
Анам шапан кийип былгап турады.
Уйгеде кирместен туры тандырга,
Барып анам менен корисер едим,
Устине ийиси урып калады,
Уйге бар деседе мен кирмес едим,.
Ыссы нанды жауып келип анамыз,
Кулисип отырып ишкен шай барма?,
Оны еслегенде кеуил ханамыз,
Тыныш табар бул уйде бир жай барма?.
Толы дастурханда аппак шореклер,
Биз таласып жеген загара барма?,
Тек еслеймиз тыным таппас журеклер,
Орныннан таппайман.Сол дара барма?
Еки этаж имарат айна акфадан,
Таза жай ийиси сезилип турар,
Ески уйимизде агаш айнадан,
Анамнын козлери коринип турар.
Багдын хар муйеши анамнын орны,
Акемнин саулатын сезер хар адым,
Агажан кеулинде арманлар толы,
Менде оларды хеш умыталмадым.
Улга мийрас ата бабанын жолы,
Агаларым корганымсыз, батырсыз,
Сиз ата- анамнын ядына толы,
Теберик орында жасап атырсыз.
Айыпка санаман кыялгой таубе,
Еркине жиберсем асты-ау асыуды,
Орнында барына шукр агажан,
Кешир еркелеген карындасынды.
Мени еле улкейди деп ойламан,
Кеулим бала.Ата-анамды жойтады,
Аттен балалыгым откен сол заман,
Не ислесем жане артка кайтады?
Сизлердин барыныз маган жубаныш,
Ата-анамнан калган жанажанларым,
Тилегим хамийше болгай куаныш,
Биз оскен сол уйде.Мехрибанларым.
Авторы:
Досымбетова Гулзира.
https://t.me/Sóz_marjanı
Машинадан туссем жол жагасында,
Гузар жол,Тереклер,таныс кадирли,
Алыстай коринер еди расында,
Енди кол созымдай таныс хам сырлы.
Олар мени танып кутип тургандай,
Жагалап журемен кеуилим тасып,
Тамагым ашыйды бир зат толгандай,
Келемен озимди мен зорга басып.
Ажагам киятыр машина айдап,
Токтатып жуырып шыгар алдыма,
Ал мен болсам байгус анамды ойлап,
Кеулим толкып кетер.Кушып алдыда,
Хаммесин сорады жагдайым жайым,
Калай ахуалларын "кемис екен нен?"
Бари шукр Алла.Эх агатайым,
Кеулимнин кемисин билгенде аттен.
Бул уйдин бар жогы,барлык даскеси,
Мен ушын кадирли азиз анамдай,
Жыласам кабарман десип "бул неси?",
Сагындым уйимди мен ушын жандай.
Кадирли бул уйдин аткан хар таны,
Айландым тум-тусты,тым -тырыс жан-жак,
Анамнын тандырга кийген шапаны,
Куйе болсадагы мен ушын аппак.
Студент уактымды азырак еслесем,
Хар шемби тандырдан тутин шыгады,
Жолдан тусип уйге жакынлап келсем,
Анам шапан кийип былгап турады.
Уйгеде кирместен туры тандырга,
Барып анам менен корисер едим,
Устине ийиси урып калады,
Уйге бар деседе мен кирмес едим,.
Ыссы нанды жауып келип анамыз,
Кулисип отырып ишкен шай барма?,
Оны еслегенде кеуил ханамыз,
Тыныш табар бул уйде бир жай барма?.
Толы дастурханда аппак шореклер,
Биз таласып жеген загара барма?,
Тек еслеймиз тыным таппас журеклер,
Орныннан таппайман.Сол дара барма?
Еки этаж имарат айна акфадан,
Таза жай ийиси сезилип турар,
Ески уйимизде агаш айнадан,
Анамнын козлери коринип турар.
Багдын хар муйеши анамнын орны,
Акемнин саулатын сезер хар адым,
Агажан кеулинде арманлар толы,
Менде оларды хеш умыталмадым.
Улга мийрас ата бабанын жолы,
Агаларым корганымсыз, батырсыз,
Сиз ата- анамнын ядына толы,
Теберик орында жасап атырсыз.
Айыпка санаман кыялгой таубе,
Еркине жиберсем асты-ау асыуды,
Орнында барына шукр агажан,
Кешир еркелеген карындасынды.
Мени еле улкейди деп ойламан,
Кеулим бала.Ата-анамды жойтады,
Аттен балалыгым откен сол заман,
Не ислесем жане артка кайтады?
Сизлердин барыныз маган жубаныш,
Ата-анамнан калган жанажанларым,
Тилегим хамийше болгай куаныш,
Биз оскен сол уйде.Мехрибанларым.
Авторы:
Досымбетова Гулзира.
https://t.me/Sóz_marjanı