Бір күні мен түсіндім…

Мені “қиын” санайтын кейбір жандармен сөйлесуге енді сабырым жетпейтінін,
Жағымсыз эмоция тудыратын адамдар мен ситуациялардан барынша өзімді аулақ ұстау керектігімді.
Ешкімге ештеңе дәлелдегім келмейтінін,
Мен түсіндім, сөзге қарағанда әрекеттер өте маңызды екенін,
Егер адам бір рет құрмет пен сыйластықты жоғалтса, ара-қатынасты сақтап қалудың қиынға соғатынын,
Мен өмірімді қиюға дайын болған адамдардың бұл әрекетіме лайықты болмағанын,
Өмірімде дұрыс емес әрекеттер жасаған адамдармен енді ортақ ештеңе қаламайтынымды…

Бәрі жақсы болсын.
Бірақ менен алыс болсын…