Мен сыйлыққа кітап алғанды,сыйлыққа көбіне кітап бергенді құп көремін. Әсіресе,Ұларбек ағайдың «Дайағашшы» кітабы мен Зейнеп Ахметованың «Теңбіл тіршілігі».

Мамандығым әдебиетке жақын,одан бөлек,айналамдағы ортам кітап оқитын жандар болғандықтан,ортаға салып,талқылаған кітапты сырттан «оқымадым» деп қарап тұру—әбестік көрінеді.
Осы кезде түсінгенім—білімнің бәрі кітапта. Алдымен ниеттен,жаныңа жақын жанрды тап. Уақыт созбай бастап кет. Кітап оқымасаң да кітапханаға бар. Себебі, кітап оқымай,олардың арасында жай отырудың өзі—нығмет.

1-2 кітап болсын (анти) кітапханаңды құрастыр. Солай-солай байыппен жиналады.

Кітап жинау – жай әуестік емес, рухани ізденіс. Ой-санаңды байытып, жан дүниеңді толықтыратын кітаптар өз сөреңде жайғасып тұрса, көңіліңнің бір түкпірінде тыныштық орнайды. Ол жерде сен өмірден шаршап келгенде бас сауғалар пана, ойыңды жинақтап, тынығатын мекен табасың.

Сөремдегі әр кітаптың өз тағдыры бар. Бірі – маған балаң қиял сыйлаған, бірі – болмысыма ой салған, енді бірі – бағытымды айқындаған ұстаз іспетті.

Әр оқылған кітап – санаңа салынған сәуле, әр жиналған кітап – болашағыңа қаланған қазына. Оқыған сайын танымың тереңдеп, өмірге деген көзқарасың кеңейеді.

Кітапты тек өзің үшін ғана емес, айналаң үшін де оқы. Білгеніңмен бөлісу – игі іс.

тілек:
Қайта-қайта оралып оқитын кітаптарың көп болсын, ал оқыған сайын жүрегіңді жылытып, жаныңа қуат беретін шығармалар көбеймесе, азаймасын. Сөреңдегі кітаптар тек білім емес, өміріңнің қуанышы мен шабыт көзіне айналсын!

✨қазір қандай кітап оқып жатырсыз?