Хат жазшы маған!
Сен маған хат жазшы жаным,
Ақтарылып жүректен ағылда - тегіл.
Сағыншқа шыдамай шаққа жүреміз,
Аяры жоқ біздерді не қылған өмір?
Сен маған хат жазшы жаным,
Жасырмай жанарыңнан жас аққан сәтті.
Сеніммен сыр ақтарған жақын адамың,
Сырт айналып өзіңе тас атқан сәтті.
Сен маған хат жазшы жаным,
Хат жазшы жаным жарылып іштен.
Жазбаған хатыңнан да сезілер маған,
Сүйкімді көзің, түндерде сағынып іскен.
Сен маған хат жазшы жаным,
Суреттеп сұп - суық әлгі өткен жазыңды.
Өткен жазыңды, жазсаңшы кінамді менің,
Тағы да айталмаған өкпе - назыңды.
Сен маған хат жазшы жаным,
Жасырынба жарығым үркіп босқа.
Сол хатқа бар мұңыңды төгіп жазда,
Жолдағың келмесе оны жыртып таста!
Мен қазір сағынудың шыңындамын,
Өзіңді уайымдаумен түн егілді.
Ішіңе жұта бермей Сен де бәрін,
Хат жазшы маған, хат жазшы маған,
Аяшы жүрегіңді!
Мейрамбек Абдіқалиев
https://t.me/Meyrambek_poeziya